علیرضا داداشی - Department of Infectious Diseases, Faculty of Medicine, AJA University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مهدی قربانی - Department of Laboratory Sciences, Faculty of Paramedicine, AJA University of Medical Sciences, Tehran, Iran
افسانه کرمی جویانی - Department of Social Medicine, Faculty of Paramedicine, AJA University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مقدمه: طلاق یکی از آسیبهای اجتماعی است که باعث کاهش سلامت عمومی و کیفیت زندگی زنان میگردد. زنان مطلقه یکی از گروه های آسیب پذیر جامعه محسوب می شوند که از محرومیت اجتماعی رنج می بردند. این تحقیق، باهدف بررسی عوامل موثر بر محرومیت اجتماعی زنان مطلقه انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر روی ۴۰۰بزرگسال ساکن شهر تهران در سال ۱۳۹۹ انجام شد. نمونه گیری به صورت در دسترس تا تکمیل حجم نمونه ادامه یافت. ابزار اندازه گیری پرسشنامه استاندارد ۳۸ گویه ای با طیف لیکرت پنج درجه ای بود که به صورت آنلاین طراحی شد. برای بررسی رابطه بین محرومیت اجتماعی و متغیرهای جمعیت شناختی از آزمون t مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، رگرسیون خطی چندگانه و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ با سطح معنی داری ۰/۰۵>P استفاده شد. یافته ها: رابطه معناداری بین محرومیت اجتماعی و وضعیت اشتغال، اقتصادی و تاهل (۰/۰۰۱ > P) وجود داشت. علاوه بر این، بین محرومیت اجتماعی و سن (۰/۰۰۱ > P) همبستگی قابل توجهی وجود داشت. وابستگی اقتصادی مبتنی بر وضعیت تاهل دارای بیشترین میانگین در میان حوزه های پنج گانه بود. بحث و نتیجه گیری: زنان مطلقه نسبت به سایر پاسخ دهندگان درک بیشتری از محرومیت اجتماعی گزارش دادند. از نتایج مطالعه حاضر می توان جهت اجرای مداخلات موثر برای کاهش محرومیت اجتماعی و بهبود شرایط زندگی زنان مطلقه استفاده گردد.

social Exclusion, Women, Divorce, محرومیت اجتماعی, زنان, طلاق