ارزیابی بافت های فرسوده شهری براساس رویکرد بازآفرینی پایدار (مطالعه موردی: بافت فرسوده منطقه ۴ کلانشهر تبریز)
عنوان مقاله: ارزیابی بافت های فرسوده شهری براساس رویکرد بازآفرینی پایدار
(مطالعه موردی: بافت فرسوده منطقه ۴ کلانشهر تبریز)
شناسه ملی مقاله: JR_HAFTH-12-45_010
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_HAFTH-12-45_010
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمدعلی شهرامی فر - . دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
علیرضا استعلاجی - استاد گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، واحد یادگار امام خمینی (ره)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی اصغر رضوانی - دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
خلاصه مقاله:
محمدعلی شهرامی فر - . دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم و فنون دریایی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
علیرضا استعلاجی - استاد گروه جغرافیا، دانشکده علوم انسانی، واحد یادگار امام خمینی (ره)، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی اصغر رضوانی - دانشیار گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
رشد شتابان شهرنشینی با گسترش بیرویه کالبدی و استقرار نامتعادل جمعیت در مراکز شهری همراه بوده است. در فرایند این رشد بیسابقه جمعیت و شهرنشینی شتابان، بافتهای ناکارآمد شهری گسترش یافتند و در حال حاضر به عنوان جزئی از پیکره شهر به شمار میآیند. این بافتها در مقایسه با سایر پهنههای شهر از جریان توسعه و چرخه تکاملی حیات عقب افتادهاند و به کانون مشکلات و نارساییهای کالبدی، اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و مدیریتی تبدیل شدهاند. در دهههای اخیر، رویکرد بازآفرینی شهری با عنوان رویکردی جامع برای حل نارسایی های بافتهای ناکارآمد شهری مطرح شده است. این رویکرد با در نظر گرفتن همه ابعاد توسعه پایدار شهری، دیدگاهی جامع، یکپارچه و پایدار برای بهبود وضعیت کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و مدیریتی بافتهای ناکارآمد دارد. این پژوهش با هدف شناخت عوامل موثر بر ناکارآمدی و ارزیابی میزان پایداری و ناپایداری بافت فرسوده منطقه ۴ کلانشهر تبریز انجام گرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر کیفی- کمی است که در بخش اول دادههای پژوهش با مطالعه مبانی نظری، معیارها و شاخصهای موثر بر بازآفرینی پایدار استخراج و در قالب پرسشنامه، در اختیار ۲۰ نفر از خبرگان (مدیران شهری اساتید دانشگاهی) قرار گرفت. در بخش دوم (پژوهش کمی) نیز به روش پیمایشی، ۳۸۳ پرسشنامه میان ساکنان منطقه تکمیل و با نرم افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج کمی پژوهش نشان میدهد بافت فرسوده منطقه ۴ کلانشهر تبریز در وهله نخست از نظر اقتصادی و در مراحل بعدی از نظر اجتماعی، کالبدی، زیست محیطی و مدیریتی ناپایدار است. بنابراین رویکرد بازآفرینی شهری پایدار به دلیل چشمانداز جامع و یکپارچه خود میتواند راهحلی مناسب برای دستیابی به سرزندگی اقتصادی، برابری اجتماعی و سلامت اکولوژیکی در منطقه برای حل معضلات پیچیده و چند بعدی این بافتها باشد.
کلمات کلیدی: بازآفرینی شهری, پایداری, بافت فرسوده, کلانشهر تبریز
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1896342/