رضا طاهرخانی - کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان

بی تردید اتخاذ تدابیر پیشگیرانه از جرم تجاوز به عنف دارای اهمیت فراوانی است. این تدابیرمعمولا از دو طریق صورت میپذیرد، یکی استفاده از راهکارهای کیفری میباشد و دیگری استفاده از مددکاریهای اجتماعی و تدابیر کنشی میباشد. تدابیر پیشگیرانه کنشی موثرتر میتواند عمل کند و میتوان از طریق فرهنگسازی یا آموزش و تربیت افراد و سخت یا دشوار نمودن ارتکاب جرم با اعمال تدابیر پیشگیری وضعی به پیشگیری از ارتکاب جرم پرداخت؛ اما نبایدصرفا به پیشگیری کنشی اکتفا نمود، زیرا در موارد زیادی تدابیر پیشگیرانه واکنشی هم موثر بوده است. بتابراین بهتر است برای جلوگیری از این جرم هر دو طریق کنشی و واکنشی استفاده کرد. از سوی دیگر از بزه دیدگان این جرم نیز باید حمایت کیفری به عمل آورد. قانونگذار باید هم از لحاظ شکلی و ماهوی به حمایت از بزهدیدگان پرداخته و فقط یک مجازات ثابت را اجرا نکند و در اجرای قانون برای حفظ آبروی بزهدیده باید تدابیری اتخاذ گردد که بزهدیده مجبور نباشد برای اثبات بزهدیدگیاش در دادگاه حضور یابد. همچنین پرورش قضات زن و بکار گیری آنها در امور قضایی در مقابل زنان بزهدیده، تخصیص شبکه ارتباطی و آموزش زنان و کودکان در خودایمن سازی، کمیسیونهای جبران خسارت توصیه میشود تا بزهدیده بتواند جهت تسکین روح و ترمیم جسم با این مرکز تماس بگیرد و آن را مکانی امن برای التیام خود بیابد. در نوشتار حاضر با روش توصیفی-تحلیلی به بررسی راهکارهای پیشگیری از بزه دیدگی ناشی از جرم تجاوز به عنف و حمایت از آن ها پرداخته شده است.

بزه دیده، تجاوز به عنف، پیشگیری از جرم.