حسین ضییاییان کاظم زاه - کارشناسی حقوق دانشگاه آزاد بافق

یکی از مهمترین عناوین مجرمانه در حقوق کیفری ایران که برگرفته از مبانی فقهی در حقوق کیفری اسلام است و مورد توجه قانونگذار قرار گرفته و در قانون مجازات اسلامی ایران به عنوان جرم مستقل جرم انگاری و برای آن مجازات تعیین شده است جرم » افساد فی الارض « است . عنوانی که از یک طرف ، قانونگذار در بخش دوم از کتاب دوم قانون مجازات اسلامی مطابق اصل قانونی بودن جرم و مجازات ، برای ان مجازات سنگینی تعیین نموده است و از طرف دیگر با تامل در کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی 《 تعزیرات》 و بعضی قوانین خاص در ارکان تشکیل دهنده بعضی جرایم و قیاس در رفتار مجرمانه فاعل و یا فاعلین آن ، قانونگذار تطبیق مفهوم افساد فی الارض در مصادیق کامل ان را از جهت گستردگی انجام آنها بر عهده قاضی و دستگاه قضایی قرارداده است . پرواضح است که مستندات فقهی علت اصلی پذیرش این عنوان مجرمانه و تعیین مجازات برای آن مورد توجه قانونگذار بوده است . نویسنده در این مقاله و در راستای بررسی اهداف قانونگذار از روش تفسیری و کیفی و با گرد اوری منابع از طریق روش کتابخانه ای میکوشد به بررسی جرم افساد فی الارض موضوعی ، مفهومی ، مصداقی بپردازد و ضمن بررسی موضوع و مفهوم ان قلمروی افساد فی الارض را در موارد جدیدی که قوانین خاص امده را مورد توجه و تحلیل قراردهد و در پایان نیز به این نتیجه خواهیم رسید که افساد فی الارض را انگونه که قانونگذار بعنوان جرمی مستقل جرم انگاری کرده در نزد مشهور فقها بعنوان جرمی مستقل مطابق همان مستندات فقهی مورد پذیرش قرار نگرفته است .

افساد فی الارض، مفهومی، مصداقی، جرم