بهزاد بغیری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت بازرگانی گرایش بین الملل، مشهد، ایران

جهانی شدن، جهان را به یک دهکده جهانی کوچک تبدیل کرده است؛ دهکده ای که در آن همواره جریانی از رقابت ها و مجادلات بین سازمان ها وجود دارد. در این سناریو موثرترین و سودمندترین مانور برای هر سازمانی، ایجاد روش های نوآورانه در انجام کسب وکار است. این مقاله به نقش رهبری در پدیده های تغییر سازمانی و نوآوری می پردازد. رهبر به عنوان یک فرد مسئول یا به عنوان یک عامل تغییر می تواند یک سازمان یا فرآیند تغییر سازمانی را به طور موثرتر و موفق تری مدیریت کند اگر او توانا و شایسته باشد. پیشرفت های سریع فن آوری، انتظارات بالای مشتریان، و شرایط متغیر بازار، سازمان ها را مجبور به ارزیابی مجدد و ارزیابی مجدد نحوه کار و درک، اتخاذ و اجرای تغییرات در مدل کسب وکار خود در پاسخ به روند در حال تغییر کرده است. تغییر سازمانی یکی از نیازهای روز است و برای بقای سازمان ها لازم است. سازمان ها اکنون به خوبی اهمیت موضوع را درک می کنند و جدی هستند تا نه تنها خود را برای رویدادهای آینده آماده کنند تا به سطح موفقیت پایدار برسند، بلکه در کنار تمام مفاهیم و اهمیت آن، فرآیند تغییر سازمانی نیز بسیار پیچیده و چالش برانگیز است. تحقیقات نشان می دهد که ۷۰ درصد تغییرات سازمانی در رسیدن به اهداف خود شکست می خورند. تجزیه و تحلیل ادبیات بررسی شده و نتایج موارد زندگی واقعی سازمان هایی که برای این بحث مورد مطالعه قرار گرفته اند، نشان می دهد که رهبری با شایستگی های "چشم انداز" و "رویکرد نوآورانه" به همراه ویژگی های دیگر می تواند برای نتیجه گیری پدیده های پیچیده تغییر سازمانی با موفقیت موثرتر باشد. علاوه بر این تغییر سازمانی موفق می تواند منجر به نوآوری برای سازمان شود که کلید موفقیت و پایداری بلندمدت است.

چشم انداز، رهبری، رویکرد نوآورانه، تغییر سازمانی، پایداری