سلماه محمدی - Dept of Exercise Physiology, Borujerd Branch, Islamic Azad University, Borujerd, Iran
حسین شیروانی - Exercise Physiology Research Center, Lifestyle Institute, Baqiyatallah University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مهدی روزبهانی - Dept of Motor Behavior, Borujerd Branch, Islamic Azad University, Borujerd, Iran
مسعود رحمتی - Dept of Sports Science, Faculty of Literature and Humanities, Lorestan University, Khorramabad, Iran

مقدمه: هرگونه نقص و رشد غیرطبیعی در سلول های مغز به صورت کنترل نشده، به ایجاد تومور و اختلال در قابلیت های عملکردی طبیعی آن منجر می شود؛ بنابراین، هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی تمرین هوازی به همراه مصرف مکمل نانوکورکومین بر اختلالات رفتاری- حرکتی در موش صحرایی مبتلا به تومور مغزی بود. مواد و روش­ها: ۳۵ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به ۷ گروه ۵ تایی، کنترل سالم پایه، سالم ۴ هفته، کنترل سرطان پایه، سرطان ۴ هفته، گروه سرطان_نانوکورکومین، سرطان - تمرین و سرطان_تمرین_نانوکورکومین تقسیم شدند. یک هفته پس از تزریق سلول های سرطانی در قشر پیشانی، حیوانات با انجام تست رفتاری- حرکتی و گاواژ مکمل نانوکورکومین به میزان mg/kg۸۰ (۲۸ روز، ۵ روز در هفته)، وارد برنامه اصلی تمرین بر روی نوار گردان (۴ هفته، با سرعت ۱۸ متر بر دقیقه، ۲۵ تا ۴۰ دقیقه، ۳ روز در هفته) گردیدند. داده ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و نرم افزار SPSS vol.۲۶ آنالیز شد. یافته­ های پژوهش: نتایج نشان داد که اختلالات رفتاری_حرکتی در گروه تمرین، نانوکورکومین و گروه تمرین_نانوکورکومین نسبت به گروه کنترل سرطان ۴ هفته، به طور معنی داری کمتر بود (P=۰.۰۰۱).. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد، تمرین هوازی به همراه دوز مناسبی از نانوکورکومین احتمالا با افزایش جریان خون مغز، افزایش نورون زایی و افزایش سیناپس عصبی می تواند به عنوان یک مکمل درمانی، در کنار سایر روش ها باعث کاهش اختلالات رفتاری- حرکتی در موش های سرطانی شود.

Aerobic Exercise, Behavioral-motor disorders, Brain tumor, Nano curcumin supplement, تومور مغزی, اختلالات رفتاری- حرکتی, تمرین هوازی, مکمل نانوکورکومین