سیاوش حاجی فنحعلی - دانشجوی دکتری ، گروه شهرسازی ، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ، ایران
آزیتا سرخوش افشار - کارشناسی ارشد طراحی شهری ، گروه شهرساز ، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ، ایران
نسترن ملکی ورکی - کارشناسی ارشد طراحی شهری ، گروه شهرساز ، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ، ایران
بهاره زرباف نیا - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری ، گروه شهرساز ، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ، ایران
محمدحسن نعمتی نژاد - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری ، گروه شهرساز ، واحد قزوین ، دانشگاه آزاد اسلامی ، قزوین ، ایران

گردشگری امروزه یکی از منابع درآمدی پایدار در صنعت اقتصادی هر کشور و جامعه است که با توجه به نوع گردشگری می توان مشارکت نهادهای مسئول و شهروندان را در این چرخه اقتصادی سهیم نمود. در شهر قزوین در محدوده مرکزی شهر که در گذشته با ایجاد سبزه میدان ها در مراکز شهری ایران، شهر قزوین نیز از این امر مستثنی نبوده و محیط تاریخی این محدوده درگیر تغییرات کالبدی بوده است . وجود آثار و ابنیه تاریخی در این محدوده که مانند میراثی گرانبها از یادگار گذشتگان و پیشنیان به جا مانده است ؛ نقطه عطفی در صنعت گردشگری و ایجاد محور گردشگری در این محدوده است . هدف این پژوهش بررسی و ارزیابی ایجاد محور گردشگری در محدوده مرکزی شهر قزوین با رویکرد پیادهمداری است که روش تحقیق آن نوع روش تحقیق نیز کاربردی - پژوهشی می باشد. . در این پژوهش با استفاده از روش ANP که روش تحلیلی این تحقیق است به بررسی مولفه های پژوهش پرداخته شد که در نهایت کاربری -عملکردی با امتیاز ۵۶۵,۰ بالاتر از مولفه های حمل و نقل ، زیست محیطی و مشارکت قرار گرفت . همچنین در نهایت پیشنهاداتی در راستای بهبود و ارتقای گردشگری در این بافت ارائه گردید.

ساماندهی ، محور گردشگری ، رویکرد پیاده مداری ، محدوده مرکزی شهر قزوین