محمدرضا تابش پور - عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی شریف

با توجه به گذشت چندین دهه از نصب و بهره برداری سکوهای دریایی در اغلب نقاط جهان از جمله ایران و محدودیتعمر طراحی این سازه بین ۲۵ تا ۵۰ سال، تعداد زیادی از این سازه ها یا به پایان عمر طراحی خود رسیده اند یا از آنفراتر رفته اند. در چنین شرایطی تدوین دستورالعمل های مناسب برای ارزیابی سکوهای موجود بر اساس ملاحظاتمنطقی از جمله ریسک ها، هزینه ها، تحلیل های مناسب و الزامات آینده، مفید و بلکه ضروری می باشد. در این مقاله براساس روند ارائه شده در API-۲SIM مروری بر روش ارزیابی سکوهای موجود به منظور امکان سنجی تداوم استفادهو یا بهسازی مورد نیاز، انجام شده است.

مدیریت یکپارچگی، سازههای دریایی، عمر طراحی، ارزیابی، بهسازی