کوچک سازی بیمارستانها با استفاده از مکانیسم های ادغام و برون سپاری بررسی دیدگاه متخصصین و مدیران دانشگاه علوم پزشکی تبریز- یک مطالعه کیفی

مقدمه: بیمارستان مهم ترین سازمان بهداشتی درمانی و مصرف کننده بخش اعظم بودجه بخش سلامت هرکشوری بوده و توجه به عملکرد کارا و هزینه اثربخش آن بسیار ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین واحدهای قابل کوچک سازی با مکانیسم های ادغام و برون سپاری از دیدگاه صاحب نظران و دست اندرکاران مدیریت بیمارستانی در دانشگاه علوم پزشکی تبریز طراحی و انجام شده است.روش کار: این مطالعه کیفی تجارب و دیدگاه افراد صاحب نظر و دست اندرکار را در خصوص کوچک سازی با مکانیسم های برون سپاری و ادغام بیمارستانها مورد بررسی قرار داده است. مطالعه در سه ماهه اول سال1931 با سه جلسه بحث گروهی متمرکز در فواصل یک ماهه با مشارکت 02 نفر از مدیران و صاحب نظران انجام شده است. تجزیه و تحلیل داده ها به روش تحلیل محتوا صورت گرفته است.یافته ها: پس از تجزیه و تحلیل داده ها و استخراج کدها، پنج درون مایه اصلی و هجده زیر موضوع شناسایی گردید. درون مایه های اصلی شامل مفاهیم کوچک سازی، بستر و شرایط لازم برای کوچک سازی، جنبه هایمختلف برون سپاری در بیمارستانها، عوامل تعیین کننده ی ادغام درون و بین بیمارستانی و چالش های پیش روی کوچک سازی در ایران می شد.بحث و نتیحه گیری: استفاده از کوچک سازی مطابق اصول علمی، با هدف افزایش بهره وری و ارائه بهترینخدمت به بیماراست. تجارب موفق در خصوص بکار گیری روشهای کوچک سازی از جمله برون سپاری و ادغامموید این مطلب است. لذا پیشنهاد می گردد قوانین و الزامات مورد نیاز در این خصوص تدوین و حمایت مسئولین در سطح وزارتخانه و دانشگاههای علوم پزشکی جلب گردد

Keywords:

مطالعه کیفی , بیمارستان , کوچک سازی , برون سپاری , ادغام