حسام فریدونی - کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
حسن تقی دوست لشکاجانی - کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس
علیرضا نژادیان - کارشناسی ارشد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

سهامداران دولتی و غیر دولتی در اهداف خود متفاوت هستند. مالکان غیر دولتی به حداکثر کردن ارزش سهامداران علاقهمند هستند و از آن سود می برند. در مقابل، سهامداران دولتی علاوه بر دستیابی به اهداف اقتصادی، اهداف اجتماعی و سیاسی مانند پرداخت مالیات بیشتر، افزایش اشتغال و توسعه منطقه ای و حفظ یک جامعه هماهنگ را دنبال می کنند [۱]، که اغلب با حداکثر کردن ارزش شرکت در تضاد است. در نتیجه، مالکان غیر دولتی تمایل دارند مدیران را تشویق به مشارکت در فعالیتهایی کنند که برای سهامداران ارزش ایجاد میکند، در حالی که مالکان دولتی باید منافع سهامداران مختلف را در نظر بگیرندکه احتمالا به قیمت سایر سهامداران تمام میشود. مطالعات قبلی نشان دادهاند که شرکتهای دولتی و غیر دولتی در مشوقهای گزارشدهی مالیاتی متفاوت هستند.[۲] سهامداران غیر دولتیاحتمالا استراتژی مالیاتی تهاجمی را ترجیح میدهند. مالیات شرکت هزینه قابل توجهی را برای شرکتها به همراه دارد. مشارکتهای مالیاتی ارزش شرکت را کاهش می دهد و منابع شرکتی که به مالیات اختصاص می یابد برای مالکان غیر دولتی در دسترس نیست. در مقابل، سهامداران دولتی استراتژی مالیاتی کمتر تهاجمی را ترجیح می دهند، زیرا مالیات ها برای آنها سود سهام به قیمت سهامداران غیر دولتی است. میزان مشارکت یک مدیر در اجتناب مالیاتی تحت تاثیر توازن قدرت بین مالکان دولتی و غیر دولتی است.

سهامداران غیر دولتی، اجتناب مالیاتی.