سیدمحمدجواد سبحانی - استادیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده مهندسی زراعی و عمران روستایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران
محمد نوشاد - دانشیار گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده علوم دامی و صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، ایران

اصطلاح زنجیره تامین محصولات کشاورزی و غذایی برای توصیف مجموعه فعالیت هایی بکار می رود که فرآیند تولید تا توزیع محصولات را از مزرعه به سفره پوشش می دهد. کنشگران این فرآیند از سازمان، کسب و کارها و کشاورزان تولید کننده تا مصرف کنندگان، با طیف وسیعی از چالش ها مواجه هستند که پاسخگویی به نیاز آنها ضرورت بهره گیری از تحقیقات نوآورانه را تبیین می کند. ایجاد واحد های تحقیق و توسعه انحصاری به نوبه خود نیاز به سرمایه دانشی و مالی فراوان دارد که اغلب فعالان این حوزه به تنهایی قادر به تامین آن نیستند. از این رو این مقاله مروری با مطالعه پژوهش های انجام شده پیشین به گردآوری، دسته بندی و بازنمایی یک چارچوب یکپارچه از مدل نوآوری باز در زنجیره تامین کشاورزی و غذا پرداخته است که بتواند تعاملات فکری گروه های مختلف را مشخص نماید. بدین منظور ضمن مروری بر اهمیت نوآوری در زنجیره تامین، به جایگاه زیست بوم نوآوری در حوزه کشاورزی ایران بر اساس آخرین گزارش ها اشاره شده است. بر اساس نتایج، رقبا و سایرفعالان حوزه کسب و کار، دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی و همچنین پارک های علم و فناوری می توانند در تبادل ایده های نوآورانه در فرآیند زنجیره تامین نقش مهمی ایفا نمایند. این نتایج تاکید دارد که حرکت در راستای اعتلای ارزش های اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی بر اساس مدل نوآوری باز می تواند مسیری در جهت دستیابی به کارآفرینی پایدار در صنعت کشاورزی و غذا باشد.

زنجیره تامین، زیست بوم نوآوری، صنایع غذایی، کارآفرینی پایدار، نوآوری باز.