اعظم پارساصدر - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته هنر گرایش پژوهش هنر دانشگاه پیام نور تهران شرق

نقالی یکی از جلوه های ناب و دلنشین در تاریخ نمایش ایران می باشد. جلوه ای که در قهوه خانه ها، معابر عمومی و... انواع دیگری از مکان های ثابت فرهنگی، در قالب یک تجمع غیرثابت همواره بخش های مهمی از فرهنگ سنتی ایران را حفظ کرده و به نسلهای بعد از خود منتقل نموده است، شناخت ارزش های مادی و معنوی «نقالی» هویت فرهنگی و هنری آن و چگونگی تغییر و تحول آن در دوره صفوی مورد تامل قرار گرفته است. این پژوهش با هدف نقش وقایع حماسی و مذهبی و اساطیری در سبک نقالی دوره صفوی تلاش می کند تا به این سوال پاسخ دهد که وقایع مذهبی- حماسی و اساطیری در سبک نقالی دوره صفوی چه نقشی داشتند؟ روش تحقیق به روش توصیفی- تحلیلی و شیوه جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که نقالی راهی برای تبلیغ و ترویج مذهب در دوره صفوی بوده است. تاریخ نقالی در دوران صفوی که عصر رونق شاهنامه خوانان و نقالان است و گاه میان روایت های حماسی یلان و پهلوانان با مذهب رایج احساس تعارض ایجاد می شده است.

وقایع حماسی، مذهبی، اساطیری، سبک نقالی، دوره صفوی