محمدرضا کبیری - دانشجوی دکتری مدیریت دولتی گرایش تصمیم گیری و خط و مش گذاری عمومی

سیاست های مسکن، قبل از هر چیز بیانگر نگرش ها، آرمان ها و باورهای سیاسی دولت هاست، وهمین-طور منعکس کننده خواست واقعی در جهت بهبود کیفی طبقات کم درآمد است. هدف پژوهش ارزیابی سیاست گذاری مسکن و نقاط قوت و ضعت آن در برنامه های چهارم و پنجم توسعه می باشد. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی است که با استفاده از منابع اسنادی-کتابخانه ای جمع آوری گردیده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد: در برنامه چهارم سیاست های بخش مسکن بیشتر در جهت ساماندهی بافت های فرسوده و ایمن سازی مسکن برای گروه های کم درآمد در قالب مسکن مهر تدوین گردید. و از مهم ترین اقدامات صورت گرفته در دل این برنامه، تهیه طرح جامع مسکن می باشد که حرکتی سازنده و مفید در راستای عدالت اجتماعی و تامین مسکن خانوارهای کم درآمد بود. برنامه پنجم در راستای قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن در برنامه چهارم و با تاکید بر ارتقای کمی و کیفی مسکن تولیدی ، تدوین مقررات مالی ساخت وساز ، اصلاح الگوی مصرف در بخش ساخت وساز و الگوهای شهرسازی ایرانی - اسلامی، مسکن مهر و جوانان و ساماندهی بافت های فرسوده و اسکان غیر رسمی و توسعه پایدار تدوین شده است.

سیاست های مسکن، خط و مشی مسکن، برنامه چهارم و پنجم توسعه