مرجان حیدری - دانشجوی کارشناسی مهندسی معماری موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی خوزستان واحد اهواز
حسین کاوری زاده - استاد گروه معماری دانشجوی دکتری معماری موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی خوزستان واحد اهواز
حسین شموسی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی خوزستان واحداهواز

شهر اهواز با توجه به اقلیم گرم و نیمه خشکی که دارد میزبان بزرگترین رودخانه در کشور میباشد. رودخانه کارون در طی سالهای اخیر کاهش چشمگیری در میزان دبی داشته که این امر از عوامل متعدد طبیعی و انسانی سرچشمه میگیرد. موردی که در صورت ادامه با این روند ممکن است در آینده شهر را با بحران زیست بوم مواجه نموده و در نتیجه سکونت در آن را دشوار سازد. به نوعی می توان گفت که تلاش برای حفاظت از حریم و زیست بوم این رودخانه با بهره گیری مناسب و سالم از محیط آن در سطح شهر. می تواند نقش موثری در بالا بردن سطح مطلوبیت زندگی در این شهر ایفا نماید روش تحقیق در مقاله حاضر بصورت تحلیلی توصیفی و همچنین مشاهده میدانی میباشد. نتایج تحقیق نشان میدهند که رودخانه کارون از وضع مطلوبی برخودار نمی باشد. لذا با توجه به بیان فوق اهداف تحقیق عبارتند از ارائه راهکاری مناسب برای حفاظت از حریم رودخانه بررسی میزان دبی در سالهای گذشته نسبت به وضع فعلی بررسی پوشش گیاهی بومی مناسب در محیط رودخانه و لزوم کاهش و سپس جلوگیری از ورود آلاینده ها و پسماندهای شهری از جمله پیشنهادهایی میباشند که در ادامه حیات این رود شریانی میتوانند متمر ثمر واقع شوند.

رودخانه کارون، منظر شهری ،زیست محیط، شهر اهواز