متین دولتی - Gorgan University
مریم عباس آباد - Gorgan University
اسماعیل سیفی - Gorgan University
مهدی علیزاده - Gorgan University
مصطفی خوشحال سرمست - Gorgan University

افزایش انبوه با حفظ ویژگی های ژنتیکی، هدف افزایش همگروهی گیاهان زینتی است. از میان گونه های زینتی، گیاهان بافت ناهمسان برای ظاهر جذاب، همیشه موردتوجه بوده اند. گیاه برگساره­ای سانسوریا، به دلیل داشتن برگ های گوشتی و تحمل بیشتر به شرایط نامناسب محیطی، برای نگهداری در شرایط درون خانه بسیار مناسب است. افزایش همگروهی این گیاه با استفاده از نیساگ و پاگیاه صورت می گیرد. هدف از این پژوهش ارزیابی نوع قلمه برگ و آمیخته خاکی در باززایی گیاه ابلق در شرایط گلخانه و همچنین افزایش درون شیشه ای گیاهان ابلق سانسوریای پاکوتاه بود. نتایج آزمایش های انجام شده در گلخانه نشان دهنده این است که نوع قلمه برگ در انگیزش گیاه بافت ناهمسان بی تاثیر است. استفاده از بستر کوکوپیت به همراه پرلایت منجر به تولید تعداد ریشه بیشتر در گیاهان باززایی شده گردید اما با این وجود در مقایسه با بستر پرلایت تنها، تاثیری در بهبود شاخه زایی قلمه برگ سانسوریا نداشت. نتایج نشان دهنده این است که ایجاد برش V وارونه در انتهای نزد پاهنگ قلمه برگ تاثیر معنی داری روی باززایی گیاه از قسمت ابلق نزد پاهنگ قلمه برگ ندارد. بررسی های درون شیشه ای به کمک تنظیم کننده رشد توفوردی و کاینتین نشان داد که ریز نمونه هایی که به مدت ۲۰ روز در محیط دارای ۳۵/۰ میلی گرم در لیتر توفوردی کشت شده و سپس به محیط دارای کاینتین منتقل شده اند، از میانگین تعداد شاخساره بالاتری برخوردارند. اگرچه که استفاده از ریز نمونه برگ گرفته شده از قسمت سبز-ابلق در انگیزش گیاهان بافت ناهمسان موثر نبود با این وجود برخی از جهش های پلاستیدی رخ داده منجر به تولید گیاهان زال شد. گیاهان باززایی شده با برگ های سبز نا­ ابلق با بازده ۱۰۰% در شرایط گلخانه زیر سیستم مه پاش سازگار شدند. درمجموع، به دلیل تشکیل مریستم نو از لایه های داخلی تر بافت ناهمسان برگ، تشکیل گیاهان بافت ناهمسان شبیه به گیاه مادری در این بررسی درون و برون شیشه ای میسر نشد.

Chimeric tissue, Leaf cutting, Proliferation, Sansevieria trifasciata, ۲, ۴-D, بافت ناهمسان, پرآوری, سانسوریا, قلمه برگ, ۲, ۴-D