سهیلا خورسندی - Department of Horticulture, College of Agriculture, Isfahan University of Technology, ۸۴۱۵۶-۸۳۱۱۱, Isfahan, Iran
علی نیکبخت - Department of Horticulture, College of Agriculture, Isfahan University of Technology, ۸۴۱۵۶-۸۳۱۱۱, Isfahan, Iran
Mohammad R. Sabzalian - Department of Agronomy and Plant breeding, College of Agriculture, Isfahan University of Technology, ۸۴۱۵۶-۸۳۱۱۱, Isfahan, Iran

میکروارگانیسم های مرتبط با بافت های گیاهی سالم که برای مدتی یا تمام چرخه زندگی خود بدون اینکه میزبان علائم بیماری را نشان دهد دوام می آورند، اندوفیت هستند. یکی از محبوب ترین گیاهان زینتی ایران درخت چنار (Platanus orientalis L.) است که می تواند تا ۱۰۰۰ سال عمر کند. ما به دنبال اندوفیت های قارچی در چوب و پوست درختان چنار جوان و پیر در سه شهر محلات، نطنز و اصفهان در مرکز ایران گشتیم. بر اساس روش نمونه گیری شبکه ای، از درختان جوان (کمتر از ۱۰۰ سال) و مسن (۲۰۰ تا ۱۰۰۰ سال) که به صورت تصادفی به عنوان تکرار انتخاب شدند، نمونه برداری شد. یافته ها نشان داد که محلات دارای تراکم بیشتری از اندوفیت های قارچی است. بر اساس شاخص تنوع شانون-وینر، محلات که بارندگی بیشتر و دمای سالانه کمتری دارد، بیشترین غنای گونه ای را داشت. در تمام سایت ها، درختان مسن تر از نظر فراوانی اندوفیت و شاخص تنوع شانون-وینر به طور قابل توجهی از درختان جوان تر بهتر عمل کردند. یافته های ما همچنین نشان می دهد که نوع بافت تاثیر قابل توجهی بر فراوانی اندوفیت های قارچی و تنوع گونه ای دارد. فراوانی جداسازی بالاتر در بافت پوست، اما تنوع گونه ای بالاتر در ساقه ها مشاهده شد. با توجه به شناسایی قارچ های اندوفیت بر اساس مورفولوژی و توالی های rDNA (ITS۱-۵.۸S-ITS۲)، شایع ترین اندوفیت های قارچی Penicillium sp.، Fusarium sp.، Alternaria sp. و Ulocladium sp بودند.

Diversity, Endophyte, Platanus orientalis, Taxonomy, تنوع, اندوفایت, چنار, تاکسونومی, فضای سبز شهری