شهریار خالدی - استاد گروه جغرافیای طبیعی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
حسن بهتوئی - دانشجوی دکتری آب وهواشناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی و رییس مرکز علمی کاربردی ناجا، قزوین، ایران
مهشید التماسی - استادیار گروه علوم اطلاعات، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران
قاسم کیخسروی - استادیار گروه جغرافیای طبیعی دانشکده علوم زمین، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

زمینه و هدف: این مقاله مدل سازی علل ایجابی علل تامه تصادفات جاده ای با استفاده از تحلیل داده های گزارش های پلیس راهور است.روش: برای نیل به هدف تحقیق ابتدا از مطالعه متون و تحلیل داده های گزارش های پلیس راهور در محدوده ۱۳۹۹-۱۳۹۰، تصادفاتی که در یکی از شرایط نامساعد اقلیمی یعنی، بارندگی، یخ بندان، برف و کولاک و مه رخ داده اند، استفاده شده است؛ مصاحبه هایی نیز با افسران کارشناس تصادفات جاده ای در محور تهران- قزوین (جاده قدیم) (۷نفر) و البته تعدادی از رانندگان (که در این مسیر دچار تصادف جاده ای شده اند) (۱۰ نفر) انجام شده است؛یافته ها: یافته های نشان دادکه مهم ترین علل تامه تصادفات جاده ای در محور مورد مطالعه عدم توجه به جلو و تخطی از سرعت مطمئنه بوده اند و هم چنین ۵۲ درصد تصادفات در شرایط بارانی، ۴۵درصد در شرایط مه آلودگی، حدود ۳درصد در شرایط یخ بندان و کمتر از ۱درصد در برف و کولاک بوده است. سپس دلایل ایجابی وقوع علل تامه تصادفات از نظر کارشناسان و رانندگان به دست آمده است.نتایج: درنهایت دو مدل ذهنی از ارتباط علل تصادفات جاده ای در شرایط نامساعد جوی ارائه شد و یک مدل پیوندی از نحوه و میزان ارتباط عوامل با یکدیگر ارائه شده است.

تصادفات جاده ای, شرایط جوی, علل تامه تصادفات, علل زمینه ای تصادفات, مخاطرات محیطی