فرامرز زراعت پیما - دانشجوی دکتری مدیریت ایمنی ترافیک، دانشگاه علوم انتظامی امین
محمدرضا پورغلامی سروندانی - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه علوم انتظامی امین
محمد قبادی - دانشجوی دکتری حمل ونقل، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی

زمینه و هدف: پلیس راهنمایی و رانندگی در حال حاضر برای اجرای ماموریت های ذاتی خود از روش های مختلفی از جمله افزایش تیم های گشتی و به کارگیری تجهیزات مختلف استفاده می کند. این در حالی است که کماکان در اجرای وظایف با مشکلات مختلفی روبه رو است. از این رو برای هرچه بهتر اجراکردن مقررات و رضایت­­مندی شهروندان از عملکرد پلیس، نیاز به بازنگری در روش کار و عملکرد خود دارد. هدف از این تحقیق، تحلیل فضایی جانمایی گشت های خودرویی پلیس راهنمایی و رانندگی به منظوراستقرار گشت­های خودرویی پلیس در مکان­های مناسب و مدیریت ترافیک شهر است.روش: روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل آمار فضایی و روش های آماری-گرافیکی در قالب سیستم اطلاعات جغرافیایی بهره گرفته شده است. برای اولویت­بندی معیارها و زیرمعیارهای مکان­یابی گشت­های خودرویی از روش AHP و نرم افزار اکسپرت چویز استفاده شده است.یافته ها: یافته ها نشان داد که معیار تصادف دارای بیشترین اهمیت و معیار توپوگرافی دارای کمترین اهمیت در بین سایر معیارها است. هم چنین، زیرمعیار تصادف فوتی با وزن ۳۸۶/۰ دارای بیشترین وزن و زیرمعیار فاصله از مناطق مسکونی کمترین وزن را نسبت به سایر زیر معیارها داشته است.نتیجه گیری: با تشریح وضعیت فعلی گشت های خودرویی پلیس و شناساندن نقایص آن، متغیرهای موثر در جانمایی گشت­های خودرویی پلیس مشخص و اولویت بندی شد. هم چنین چگونگی جانمایی صحیح براساس اولویت­­ها به دست آمد.

دست افزارهای موبایلی, بازدارندگی رانندگان از ارتکاب تخلف, اثربخشی پلیس راهنمایی و رانندگی