امیررضا ممدوحی - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محسن میرزایی - کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
محمدحسین عباسی - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

زمینه و هدف: با افزایش سفرهای درون شهری و درنتیجه ازدحام خیابان ها و بزرگراه ها، دولت ها همواره به فکر ارائه سیستم حمل ونقلی جدید یا بهبود سیستم های موجود هستند. جهت کاهش تاثیرات منفی حمل ونقل و افزایش قابلیت اطمینان، گسترش سیستم های پایدار ریلی حمل ونقلی مورد توجه بسیاری از کشورها قرار گرفته است. سرمایه اولیه و هزینه های عملکردی زیاد سیستم های ریلی چالش مالی اساسی سازمان های حمل ونقلی است و شناسایی رفتار مسافران قبل از ارائه سیستم جدید امری ضروری است.روش: این پژوهش با هدف مدل سازی تغییر وسیله سفر تحصیلی دانشجویان به قطار سبک شهری و شناسایی عوامل موثر آن، پرسش نامه ای با رویکرد رجحان بیان شده شامل چهار بخش مشخصات سفر، مشخصات نگرشی، تعداد استفاده از هر وسیله در هفته و مشخصات فردی طرح شد و در اردیبهشت و خرداد سال ۹۷ با آمارگیری از ۴۰۷ نفر به روش نیمه مصاحبه در دانشگاه تربیت مدرس تکمیل شده است.یافته ها: ضرایب تخمین زده شده متغیرها با استفاده از مدل لوجیت دوگانه بیان گر آن است که عوامل متعددی با سطوح معناداری متفاوت در تغییر وسیله از شیوه های مختلف سفر به قطار سبک شهری وجود دارد. عواملی هم چون کاهش ۲۰ درصدی کرایه، وجود امکان نشستن در ۵۰ درصد از زمان و کاهش ۲۰ درصدی زمان سفر قطار سبک شهری نسبت به آخرین وسیله استفاده شده فرد، به ترتیب دارای بیشترین تاثیر بر افزایش مطلوبیت و تغییر وسیله به قطار سبک شهری هستند.نتیجه گیری: نتایج این مقاله به منظور تسهیل تصمیم گیری سیاست گذاران و استفاده در برنامه ریزی در سیستم های حمل ونقل آینده، تعیین سیاست های مناسب جهت افزایش مطلوبیت قطار سبک و تغییر شیوه سفر کاربردی خواهد بود.

قطار سبک شهری, مدل تغییر شیوه, رجحان بیان شده, سفرهای تحصیلی, لوجیت دوگانه