زهرا دهقان شبانی - دانشیار اقتصاد، دانشکده اقتصاد و مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز
نازنین عظیم - کارشناس ارشد اقتصاد، دانشکده اقتصاد و مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز

حمل ونقل جاده­ای از جمله بخش های مهم اقتصادی است که خدمات آن به صورت واسطه ای و نهایی مورد استفاده قرار می گیرد. افزایش قیمت این بخش علاوه بر تاثیری که بر ابعاد سهیم در تصمیمات سفر، از جمله انتخاب مقصد، زمان سفر، روش حمل ونقل و مدیریت ترافیک می گذارد، بر قیمت بخش های مختلف اقتصادی نیز تاثیرگذار است. تاکنون بررسی جامعی بر اثر افزایش قیمت حمل ونقل جاده ای (شامل حمل بار و مسافر) بر شاخص قیمت بخش های مختلف اقتصادی صورت نگرفته است. هدف این تحقیق، پرکردن این شکاف تحقیقاتی است که علاوه بر  بررسی جایگاه حمل ونقل در بین بخش های اقتصادی در ایران به محاسبه  اثرات کل، اثرات مستقیم و اثرات غیرمستقیم ناشی از افزایش ۲۰ درصدی قیمت حمل ونقل جاده ای بر قیمت بخش های مختلف و بر تغییرات شاخص قیمت بخش های اقتصادی می­پردازد. روش مورد استفاده در این تحقیق، تکنیک داده- ستانده است. کلیه بخش های اقتصادی ایران در جدول داده ستانده سال ۱۳۹۰ که  شامل ۹۹ بخش است، در این تحقیق به ۲۹ بخش اقتصادی ادغام شده است. نتایج مطالعه حاکی از آن است که حمل ونقل جاده ای از نظر ارتباطات پیشین در جایگاه پنجم در بین ۲۹ بخش اقتصادی قرار دارد. بیشترین تاثیر افزایش ۲۰ درصدی قیمت حمل ونقل جاده ای بر تغییرات شاخص قیمت بخش های صنایع غذایی با ۷۵/۴۷ درصد، بازرگانی و هتل داری با ۲۶/۴۴درصد، زراعت، باغ داری، خدمات کشاورزی، دام پروری و جنگل داری با ۴۲/۱۷درصد، فرآورده های نفتی، محصولات شیمیایی، صنایع کانی غیرفلزی با ۰۵/۱۵ درصد و مسکن با ۰۷/۱۰درصد است.

اثرات پسین, اثرات پیشین, ایران, تحلیل داده-ستانده, حمل و نقل جاده ای