ماریه کریمی - کارشناسی علوم تربیتی
دانا هنردوست - کارشناسی علوم تربیتی (گرایش مدیریت آموزشی)
اسرین رسولیان - کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی
نسرین رسولیان - کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی

هوش یکی از مباحث اصلی و مهم در روان شناسی است. در تعریف آن گفته شده است هوش یا هش در لغت به معنای فهم، شعور، درک، آگاهی، بیداری، بجابودن حواس، متمایز کردن، زیرکی، زرنگی، عقل و خرد استعمال شده است. و اما بررسی مفهوم اصطلاحی هوش نشان می دهد که علی رغم تعاریف گوناگون و متنوع از آن، مراد چیزی جز تعبیر ادبی و تاریخی “جوهر دانایی” و یا “توانایی یادگیری” نیست. هرگاه فرد در حوزه های خاص از توانایی یادگیری فوق العاده باشد، اصطلاحا می گوییم وی فردی مستعد است و در آن زمینه از استعداد خاص برخوردار است ارائه ی تعریفی جامع که بتواند تمامی ابعاد “هوش” را در نظر بگیرد مشکل است زیرا اصولا هوش صفتی فرضی و مفهومی انتزاعی است که از روی عملکرد افراد قابل تشخیص است. واژه ی هوش زیاد به کار می رود، ما پیوسته هم نوعان خود، به خصوص کودکان را تیزهوش، یا کم هوش یا بی هوش می نامیم یا در فکر خود یکی از صفات را به آنان نسبت می دهیم

هوش،هیجان،دانش آموز،آموزش،یادگیری