حسن کمالی - گروه مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

توسعه پایدار شهری که در معنای عام خودرشد و گسترشی همه جانبه و بدون تعارض و تناقض معنا می شود. با دو هدف عمده ارتقاء کیفیت زندگی با لحاظ ظرفیت محیط زیست و پاسخگویی به نیازهای نسل حاضر بدون محدودیت برای آیندگان، تعریف می شود. در همین زمینه بسیاری از پروژه های توسعه پایدار نیازمند راه حل های نوآورانه هستند که ممکن است فراتر از محدودیت های فن آوری فعلی باشد یا نیاز به سرمایه گذاری قابل توجهی در تحقیق و توسعه داشته باشد. این امر مستلزم تفکر خلاق و همکاری در بخش های مختلف برای توسعه رویکردهای جدید است که اهداف پایداری را برآورده می کند و در عین حال در محدودیت های بودجه قابل انجام است. هدف این مقاله لزوم بکارگیری صحیح مصالح در توسعه پایدار پروژه های عمرانی می باشد. در نتیجه می توان گفت رویکرد پایداری نسبت به ساخت و ساز در زمینه هر پروژه منحصربفرد بوده به طوری که متاثر از مشتریان و ذینفعان مختلف محلی، ناحیه ای و بین المللی و همچنین اولویت های مربوط به آنها می باشد. به همین علت اطمینان از تصمیم گیری ها مشکل بوده و می تواند بطور بالقوه منجر به نتایج اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی قابل توجهی گردد. رعایت ملاحظات زیست محیطی در کارگاه هایپروژه های عمرانی پیامدهای منفی احتمالی فعالیت های پیشنهادیرا بر پارامترهای مختلف محیط زیست شناسایی کرده و با روش هایمناسب، باعث پیشگیری آن ها شده، یا از بروز آن ها جلوگیری می نماید. هدف از انجام این ملاحظات مشخص شدن میزا ن خطراتاحتمالی و اقداماتی است که در جهت کاهش یا اجتناب از بروز آنها ضرورت دارد.

محیط زیست، مصالح، عمران