فرهاد میرزایی شیرکوهی اصل - گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران.
شبنم عزیزی - گروه مهندسی آبیاری و آبادانی دانشگاه تهران

منابع آب با کیفیت محدود است.کاربرد جاذب های زیستی در کاهش شوری آب روشی نو و مناسب محیط زیست است. هدف از مقاله حاضر تعیین مقدار حذف شوری توسط جاذب پوسته برنج و برآورد مقدار جذب توسط مدل های ایزوترم جذبی فروندلیچ و لانگمویر وارزیابی آنها می باشد. در این مطالعه از یک مخزن (بخشی از مدل فیزیکی) به ارتفاع تقریبا ۵۰ سانتیمتر و قطر ۲۰ سانتیمتر معین شد و از ارتفاع مخزن به دو قسمت تقسیم شد و در مرکز محل استقرار جاذب مورد مطالعه با ضخامت مشخص ۸ سانتیمتر در نظر گرفته شد در دو سوی لایه جاذب چه به سمت بالا(سطح مخزن) و چه به سمت پایین( کف مخزن) به صورت قرینه یکدیگر لایه های شن با دانه بندی ۳/۰، ۶/۰ و ۱ سانتیمتر هر کدام به ارتفاع ۵ سانتیمتر قرار داده شدند. تیمارهای کیفیت آب شامل کلسیم و منیزیم، سدیم و کلر(شوری) در چهار غلظت شوری ۲/۰، ۵/۰، ۷/۰ و ۱ دسی زیمنس بر متر از جاذب پوسته برنج عبور داده شد و میزان جذب کاتیون ها و آنیون ها توسط جاذب اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که برای غلظت های مختلف، جذب در ابتدا بسیار بالاست و به مرور زمان کاهش پیدا می کند. زمان تعادل برای پارامترهای کیفی کلسیم و منیزیم، سدیم و کلر بین ۶۰ تا ۹۰ دقیقه در دمای آب ۲۵ درجه سانتیگراد و اسیدیته ۴/۷ بدست آمده است. نتایج نشان داد که بطور متوسط درصد بالایی از کاتیون های کلسیم و منیزیم و سدیم آب (حدود۵۰-۶۰درصد) توسط پوسته برنج جذب شده اند. نتایج مدل ایزوترم جذب نشان داد که مدل ایزوترم جذب مدل فروندلیچ نسبت به مدل لانگمویر برآورد بهتری(ده تا ۱۵درصد) دارد.

ایزوترم جذب لانگ مویر, کاهش املاح, جاذب زیستی