حسین نظم فر - عضو هیئت علمی گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه محقق اردبیلی
علی عشقی چهار برج - دکترا جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه محقق اردبیلی
وحید رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری ،دانشگاه محقق اردبیلی

امروزه تلاش های جامعه جهانی برای دستیابی به الگویی بهینه از زندگی شهری منجر به ارائه الگویی به نام شاخص شکوفایی شهری شده که نمادی از توسعه یافتگی و حرکت هوشمندانه است. این شاخص زوایای مختلف سیستم شهری را تحت تاثیر قرار داده و دارای شاخص هایی است که بر پایداری اجتماعی به عنوان یکی از ارکان توسعه پایدار تاثیرگذار است. شاخص شکوفایی شهری شامل ۵ بعد بهره وری، کیفیت زندگی، زیرساخت، عدالت اجتماعی و پایداری زیست محیطی است. که در این پژوهش بعد پایداری زیست محیطی مناطق شهر تبریز را مورد سنجش قرار داده ایم.برای رسیدن به هدف پژوهش، از ۶ زیرمعیار بهره گرفته شده است. محدوده مکانی مناطق ۱۰ گانه شهر تبریز و مدل به کار برده شده جهت ارزیابی پرومته و تحلیل گایا، جهت وزن دهی از مدل ANP و برای ترسیم نقشه از GIS استفاده شده است.نتایج تحلیل شاخص با استفاده از مدل پرومته و تحلیل گایا نشان می دهد منطقه ۲ با کسب Phi خالص ۳۰۲/۰ در رتبه خیلی بالا، منطقه ۵ و منطقه ۶ با Phi خالص ۱۶۹/۰ و ۱۳۸/۰در رتبه بالا، مناطق ۹، ۸، ۳، ۱، ۴ و ۷ در رتبه متوسط و منطقه ۱۰ با Phi خالص ۳۲۳/۰- در رتبه خیلی پایین قرارگرفته اند. باتوجه به یافته ها در شاخص بهره وری بیشترین فراوانی مناطق مربوط به رتبه خیلی پایین، در شاخص کیفیت زندگی بیشترین فراوانی مناطق مربوط به رتبه متوسط، در شاخص زیرساخت و عدالت اجتماعی بیشترین فراوانی مناطق مربوط به رتبه پایین و در شاخص پایداری زیست محیطی بیشترین فراوانی مناطق مربوط به رتبه خیلی بالا می باشد. به طور کلی به جز شاخص کیفیت زندگی شکوفایی شهری بقیه شاخص ها در مناطق ده گانه شهر تبریز در وضعیت مطلوب قرار ندارند.

شاخص پایداری زیست محیطی، تبریز، پرومته، شاخص شکوفایی شهری