امیرحسین پارسی - دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران
فرهاد گلستانی فرد - دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران
سید محمد میرکاظمی - دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران
امید شریفی - دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران
محسن صادق پور مطلق - دانشکده مهندسی مواد و متالورژی، دانشگاه علم و صنعت ایران

هدف از این تحقیق، بررسی متغیرهای فرآیند ریخته گری ژلی جهت تهیه ی قطعات سالم سیلیکون نیتریدی با خواص مناسبمی باشد. در این راستا، دستیابی به دوغابی پایدار با خواص جریان یابی مناسب قدم اول می باشد. بدین منظور، اثر عملیات اکسید کردن بر روی خواص جریانیابی دوغاب مورد مطالعه قرار گرفت و دمای ۸۰۰⁰C و مدت زمان ۲ ساعت به عنوان دما و زمان بهینه اکسید کردن تعیین گردید. با بررسی اثر غلظت محلول ۲۵ % وزنی تترا متیل آمونیوم هیدروکسید TMAH که به عنوان پراکنده ساز در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفت، بر روی ویسکوزیته دوغاب، مشخص گردید که کمترین ویسکوزیته به ازای ۰/۶% وزنی (نسبت به بار جامد) پراکنده ساز بدست می آید. همچنین اثر غلظت آغازگر و کاتالیزور بر زمان توقف و خواص مکانیکی قطعه ی خام که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، بررسی شد و در نهایت مقدار ۲% وزنی آغازگر (محلول ۲۰ % وزنیآمونیوم پرسولفات) نسبت به وزن مونومرها و با نسبت آغازگر به کاتالیزور ۲ به ۱، به عنوان مقادیر بهینه بدست آمد. با بررسی خواص جریان یابی دوغاب های حاوی ۳۰،۳۵ و ۴۰ درصد حجمی بار جامد، مشاهده گردید که با افزایش بار جامد، ویسکوزیته و میزان نرم شوندگی برشی افزایش می یابد

ریخته گری ژلی سیلیکون نیترید، دوغاب، خواص رئولوژی، استحکام خمشی