طاهره زینالی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل

یکی از مسائل بسیار مهم حقوق امروز، مسئولیت مدنی مجموعه ی درمانی و پزشک است که قانون مدنی و قانون مسئولیتمدنی ۱۳۳۹ نسبت به آن مواضع روشنی را در نظر گرفته است. این در حالی است که احترام به بیمار و دفاع از حقوق انسان بهمنظور اطمینان از اینکه در مواقع بیماری و به ویژه در فوریت های پزشکی بدون تبعیض سنی و جنسی و دارا بودن قدرت مالیاز جسم، جان و سلامت او مراقبت کافی به عمل آید و در محیطی سرشار از احترام و با کیفیت مطلوب خدمات به وی ارائهگردد. در این پژوهش به روش توصیفی-تحلیلی به بررسی مسئولیت مدنی پزشکان و تاثیر رضایت بیمار در انجام اعمال درمانیبر روی آن پرداخته شده است. نتایج این بررسی نشان داده است که جهت انجام اعمال طبی و جراحی اشخاص، باید از خود فرد۱یا ولی او رضایت گرفت، چرا که در صورتی که عمل مذکور بدون اذن ایشان باشد، جرم محسوب می شود، اما در صورتی که اذنباشد، اما برائت اخذ نشود، در صورت تلف جان یا نقض عضو بیمار، پزشک تنها مسئولیت مدنی دارد مگر اینکه عدم تقصیر خود را ثابت کند، اما در صورت اخذ برائت، در فرض تلف جان و یا نقض عضو بیمار، پزشک ضامن نیست مگر اینکه تقصیر پزشک ثابت شود.

مسئولیت مدنی، مسئولیت مدنی پزشک، رضایت بیمار، عمل درمانی