علی اکبر بطوئی
زهرا محمدی

این مقاله مروری بر تجربیات مختلفی که در آمریکای جنوبی انجام شده است، ارائه می کند که برای استفاده کشاورزی از آب نمک منشا گرفته از کارخانه های نمک زدایی داخلی مورد توجه است. نتایج به دست آمده توسط یک طرح تولید ترکیبی که از آب نمک از کارخانه های نمک زدایی داخلی برای پرورش ماهی و برای آبیاری درختچه های علوفه ای هالوفیت استفاده می کند، خلاصه می شود. این طرح موفق شده است یک مشکل زیست محیطی (دفع آب نمک در مناطق داخلی) را به منبعی برای فعالیت های اقتصادی جدید تبدیل کند. با این حال، علیرغم ظرفیت حذف کمی نمک نشان داده شده توسط هالوفیت ها، این طرح تولید قادر به جلوگیری از شور شدن پیشرونده زمین آبیاری شده با آب نمک رد نشد. بازده به دست آمده از نظر تولید ماهی و علوفه و همچنین افزایش وزن در دام تغذیه شده با هالوفیت ها تجزیه و تحلیل می شود. همچنین با توجه به ویژگی ها و عملکرد خوب آن در مناطق خشک و آب های شور، کشت سیانوباکتری اسپیرولینا به عنوان جایگزینی برای پرورش ماهی در این طرح تولیدی پیشنهاد می شود. در نهایت، یک سری از مطالعات آمریکای جنوبی که به آبیاری محصولات در شرایط شور پرداخته اند، با هدف ایجاد استفاده بالقوه آنها برای مدیریت آب نمک مورد بررسی قرار می گیرند.

مدیریت آبهای زیرزمینی، علف شور (اسپرولینا)، مدیریت آب نمک، پرورش ماهی گرمابی، آبیاری ارگانیک