بررسی عملکرد ژئوتکستایل ها بر پایداری سدهای خاکی مسلح شده با توجه به پارامترهای مقاومتی مصالح

سد ها به منظور تولید انرژی برقابی، کنترل سیلاب، تامین آب شرب و کشاورزی و ... احداث می گردد . سدها به سبب کاربردشان در صنعت، یکی از پر اهمیت ترین سازه ها برای ذخیره سازی آب در جوامع امروزی است. شکست سازه ای سد حاوی آب علاوه بر زیان اقتصادی نیز باعث خسارات جبران ناپذیری می شود. این مسئله سبب افزایش اهمیت طراحی و مقاوم سازی سدها گردید. پایداری سدهایخاکی عمدتا به مقاومت برشی خاک بستگی دارد و این مقاومت برشی در سدهای خاکی توسط عمل اصطکاک بین دانه ها تامین می گرددهر چه قدر زاویه اصطکاک داخلی بین دانه های خاک بیشتر شود تنش برشی بیشتری توسط خاک تحمل می گردد و پایداری سد افزایشمییابد. مواد مصنوعی به نام ژئوتکستایل که خصوصیاتی نظیر مصالح دانهای (خاک) از نظر مقاومت مکانیکی و شیمیایی در حد بالایی قراردارند. بهره گیری از عناصر پلیمری در سدها عمدتا سبب پایداری و تثبیت بیشتر خاکریزها می گردد . در این تحقیق تاثیر قرار دادن ژئوتکستایل در سد خاکی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور با مدلسازی سد خاکی به کمک نرم افزارPlaxis 3D Foundation تاثیر نوع مشخصات مصالح ژئوتکستایل و ارتفاع سد و موقعیت قرار گیری و فاصله بین یکدیگر مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است دراین فرایند آب پشت سد به عنوان یک محیط پیوسته تراکم ناپذیر و غیر چرخشی فرضشده است. در نهایت با رسم نمودارها بررسی تاثیر قرار دادن ژئوتکستایل و بدون ژئوتکستایل در سد خاکی بر روی مقادیر ضریب اطمینان ارائه گردیده است

Keywords:

ژئوتکستایل , سدخاکی , عناصر پلیمری , زاویه اصطکاک