سید محمد سادات حسینی - استادیار، دانشگاه تربیت پلیس امام حسن(ع)، تهران، ایران
مینا شاهسوند - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد تهران مرکزی، تهران، ایران
جواد یزدی - دانش آموخته کارشناسی، دانشگاه امین، تهران، ایران
محمد صادق شاه قلی - استادیار، دانشگاه تربیت پلیس امام حسن(ع)، تهران، ایران

یکی از مهم ترین علل مقصر بودن یک راننده به هنگام وقوع تصادف، حواس پرتی او می باشد. طبق تجزیه و تحلیل تصادفات در چند ماهه ابتدایی سال ۱۴۰۱ عمده ترین علت و بالاترین درصد علل تامه تصادفات که حدود ۴۸ درصد است، مربوط به عدم توجه به جلو بوده است. حواس پرتی در حین رانندگی به معنای انحراف توجه راننده از رانندگی ایمن و معطوف شدن توجه راننده به فعالیت هایی است که با وظیفه رانندگی ایمن مغایرت دارد. نوآوری این تحقیق این بود که به نظرمی رسید که میزان حواسپرتی در معابر مختلف و در بین خانمها و آقایان متفاوت باشد، بنابراین لازم بود تا تحقیقی انجام شود و این تفاوت را به صورت علمی اندازه گیری و مقایسه نماید. پژوهش حاضر از نوع میدانی و با روش تحلیل اطلاعات از نوع توصیفی و استنباطی می باشد.به این منظور جمع آوری داده ها به صورت مشاهدات میدانی در ۱۲ معبر گوناگون شهر تهران، شامل ۴ بزرگراه، ۴ خیابان اصلی و ۴ معبر فرعی انجام گرفته است. تجزیه و تحلیل اطلاعات به صورت توصیفی و استنباطی با استفاده از نرم افزارهای اکسل و SPSS انجام گرفته است. مشاهدات میدانی از مجموع ۴۸۰۰ راننده عبوری در این معابر نشان داد که حدود یک پنجم رانندگان تهرانی در هنگام رانندگی دچار حواسپرتی می شوند. میزان حواس پرتی رانندگان در معابر فرعی بیشتر از معابر اصلی و در معابر اصلی بیشتر از بزرگراه ها می باشد. همچنین مشخص شد که تفاوت معنا داری در میزان حواس پرتی آقایان نسبت به خانم ها وجود ندارد.

حواس پرتی, رانندگان, بزرگراه, خیابان اصلی, معبر فرعی, تهران