میثم محبوبی نیازمندی - دانشجوی کارشناسی ارشد ژئوتکنیک، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دا
علی لشکری - استادیار دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی شیراز

مدلهای رفتاری نوین که امروزه برای پیش بینی رفتار خاکهای چسبنده مورد استفاده قرار می گیرند، بطور معمول رفتار مقاومتی نمونه های با بیش تحکیم یافتگی زیاد را دست بالا برآورد می کنند. دلیل این امر، استفاده از نظریه های ارتجاعی کاهیده برای پیش بینی قسمت ارتجاعی رفتار خاکاست. این ویژگی نامطلوب می تواند در عمل موجب طراحی غیرایمن سازه های خاکی گردد. در این مقاله ابتدا نظریه ارتجاعی کاهیده موردبررسی قرار گرفته و کاستی آن در پیش بینی رفتار خاکهای چسبنده بیان شده است. نشان داده شده است که استفاده از نظریه بیش ارتجاعی علاوه بر آنکه پایستگی انرژی در بخش ارتجاعی رفتار را تضمین می نماید، می تواند موجب بهبود رفتار پیش بینی شده برای نمونه های با بیش تحکیم یافتگی زیاد گردد. علاوه بر این نشان داده شده است که با اصلاح پارامترهای سطح تسلیم، می توان رفتار این خاکها در بارگذاری سه محوری کششی را با دقت بیشتری پیش بینی نمود.

مدل رفتاری، خاک چسبنده، بیش تحکیم یافتگی، رفتار ارتجاعی، تابع تسلیم