سعیده کهنسال نالکیاشری - دانشجوی دکترای تخصصی روان شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
سامره اسدی مجره - استاد یار گروه روان شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
بهمن اکبری - استاد گروه روان شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران.

مقدمه: نوجوانی از بحرانی ترین دوره های زندگی می باشد. دوره رشد سریع جسمی وتحولات عاطفی و روانی است. بیش ترین ناسازگاری های رفتاری در این دوره نمود می یابد.گرایش به رفتارهای پرخطر یکی از ناسازگاری های رفتاری دوران نوجوانی بشمار می رود. مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است.جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان لنگرود می باشد که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹مشغول به تحصیل بودند. شرکت کنندگان در پژوهش ۲۶۵ نفر از دانش آموزان مدارس گوناگون لنگرود بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.داده ها با استفاده از مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی(IARS)،پرسش نامه سبک های فرزندپروری بامریند،مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون(CD-RIS)) و پرسش نامه ی تنظیم هیجان جان و گروس(۲۰۰۲)گردآوری شد. برای بررسی برازش مدل پیشنهادی پژوهشگر از مدل یابی معادلات ساختاری و نرم افزار ایموس استفاده شد. یافته ها:یافته های پژوهش نشان داد که سبک های فرزندپروری مقتدرانه، مستبدانه و سهل گیر به واسطه تنظیم هیجان و تاب آوری بررفتار پرخطر اثر معنی داری دارد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش، سبک فرزندپروری مقتدرانه منجر به کاهش رفتارهای پرخطر می شود.

نوجوانی, رفتار پر خطر, سبک های فرزند پروری ادراک شده, تاب آوری, تنظیم هیجان