مجتبی ترکاشوند - زبان و ادبیات عرب. دانشکده ادبیات و علوم انسانی.کرمانشاه.دانشگاه رازی..کرمانشاه. ایران
جهانگیر امیری - زبان و ادبیات عرب. دانشکده ادبیات و علوم انسانی.کرمانشاه.دانشگاه رازی.کرمانشاه.ایران
محمد نبی احمدی - زبان و ادبیات عرب. دانشکده ادبیات و علوم انسانی.کرمانشاه.دانشگاه رازی.کرمانشاه.ایران
شهریار همتی - زبان و ادبیات عرب. دانشکده ادبیات و علوم انسانی.کرمانشاه.دانشگاه رازی.کرمانشاه.ایران

منابع ادبی به عنوان یکی از منابع تفسیر نقش بسزایی در فهم درست از آیات دارند و مقصود از آن، واژگان و متون ادبیات عرب است که یاری گر مفسر در فهم معنای لغوی، ساختار نحوی و بلاغی آیات است و جایگاه متقدمی نسبت به سایر منابع دارند؛ زیرا بدون فهم واژگان و ساختار ادبی قرآنی، اولین مرحله ی فهم شکل نمی گیرد. ابن کثیر مورخ ، مفسر و محدث شافعی قرن هشتم، صاحب «تفسیر القرآن العظیم « است که ضمن تفسیر نقلی آیات، در موارد بسیاری از داشته های ادبی خود نیز بهره گرفته است. نگارنده در صدد است با روش توصیفی- تحلیلی، میزان و چگونگی بهره برداری مفسر از وجوه ادبی(صرف و نحو، بلاغت و مفاهیم ادبی) در تبیین آیات را مورد بررسی قرار دهد. نتیجه ی پژوهش نشان داده که وی، وجوه ادبی را در قالب بیان آراء مستقل با استناد به شواهد شعری معتبر و یا نقد آراء ادبی دیگر علماء یا نقل قول مستقیم آراء پرداخته است.

تفسیر", ابن کثیر", وجوه ادبی", ", استشهاد شعری"