بابک اجتماعی - استادیار گروه جغرافیای دانشگاه پیام نور، تهران. ایران.

با توجه به تاثیرات منفی که زمین لغزش ها بر سکونت گاههای روستایی و شهری و منابع طبیعی دارند، شناسایی مناطق مستعد وقوع زمین لغزش امری بسیار ضروری برای جلوگیری از چنین خسارت هایی بشمار می رود. در قسمت شمالی شهرستان داراب، سازندهای شیل در معرض فرسایش شدید بوده و زمین لغزش های قبلی در محدوده منطقه را به وجود آورده است. با از بین رفتن پوشش مرتعی و جنگلی در این محدوده زمینه برای زمین لغزش مستعد شده است و خطراتی برای روستاهای این محدوده ایجاد شده است و ۲۱ آبادی از سکونت گاههای روستایی در همین محدوده قرارگرفته است. لذا، می طلبد با تهیه نقشه پهنه بندی زمین لغزش، سکونت گاه های روستایی در معرض خطر شناسایی شود. برای تهیه نقشه پهنه بندی از ترکیب لایه های اطلاعاتی موثر در زمین لغزش شامل لایه های فاصله از گسل، شیب، بارش، جهت شیب، لیتولوژی، کاربری اراضی، فاصله از آبراهه، ارتفاع در محیطGIS  استفاده شده است. سپس با روشANP  وزن لایه ها به دست آمده است. درنهایت، نقشه پهنه بندی در ۵ طبقه با پتانسیل خطر زمین لغزش خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم و خیلی کم بر اساس سکونت گاه های روستایی شهرستان تهیه شد. یافته ها نشان می دهد مناطق پرخطر منطبق با مناطق فاقد پوشش یا پوشش گیاهی کم، نزدیکی به آبراهه ها و گسل و شیب های بین ۲۰ تا ۳۰ درجه می باشد. هم چنین، نتایج بیان کننده آن است که حدود  ۱۶ درصد منطقه که بیش تر شامل شمال و شمال شرق و شمال غرب بوده در معرض خطر زیاد قرار دارند که۱۰۱ آبادی را در خود جای داده اند. تقریبا تمامی لغزش های قبلی در مناطق با خطر زیاد و خیلی زیاد اتفاق افتاده است که نشان دهنده صحت مدلANP  در تهیه نقشه پهنه بندی بوده است.هم چنین، بر اساس سطح زیر منحنی راک (AUC=/۸۳۴) صحت نتایج به دست آمده مورد تائید قرار گرفت.

پهنه بندی, لایه های اطلاعاتی, زمین لغزش, سکونت گاههای روستایی, GIS