مونا عباسی - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت دانشگاه ازادرودهن
هائیده صابری - استادیارگروه روانشناسی دانشکده روانشناسی دانشگاه ازاداسلامی رودهن ،ایران
افسانه طاهری - استادیار روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران

مقدمه: درد مزمن بر نوع تفکر، عملکرد و احساس فرد تاثیر گذاشته، باعث بروز محدودیت­های گوناگون در زندگی فرد می­شود. هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه ادراک درد بر اساس تروما در دوران کودکی با میانجی گری تنظیم هیجان در افراد مبتلا به درد مزمن بود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی به روش مدل­یابی معادلات ساختاری (تحلیل مسیر) است. از بین مراجعین به کلینیک های درد شهر تهران در سال ۱۳۹۹ تعداد ۳۰۰ بیمار مبتلا به درد مزمن به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای به کاررفته در این پژوهش شامل پرسشنامه­های تنظیم شناختی هیجان گرانفسکی و کرایج (CERQ)، ترومای کودکی برنستاین (CTQ) و مقیاس بصری سنجش درد (VAS) بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزارهای spss و Amos استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که هرکدام از راهبردهای مثبت و منفی تنظیم هیجان در رابطه بین ادراک درد و ترومای کودکی مبتلایان به درد مزمن نقش میانجی ایفا می­کند. نتیجه گیری: گرایش افراد به بهره­گیری از راهبردهای مثبت یا منفی تنظیم شناختی هیجان می­تواند به عنوان یک عامل تعیین کننده در تاثیر ترومای کودکی بر میزان ادراک درد مزمن باشد.

ادراک درد, ترومای کودکی, تنظیم هیجان, درد مزمن