داود شهپری ثانی - دانشجوی مقطع دکترا رشته جمعیت شناسی، گروه جمعیت شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
رسول صادقی - دانشیار گروه جمعیت شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
جواد حدادی - کارشناس ارشد جمعیت شناسی، گروه جمعیت شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
راضیه خواجه نژاد - کارشناس ارشد جمعیت شناسی، گروه جمعیت شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
محمدرضا حسینی - استادیار گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه آیت الله بروجردی، بروجرد، ایران.
حسین محمودیان - دانشیار گروه جمعیت شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

چکیدههدف: مقاله پیش­رو بر آن است تا با رویکردی توصیفی تحلیلی و با استفاده از داده های خام و دو درصد سرشماری سال ۱۳۹۵، وضعیت جمعیتی، اجتماعی و اقتصادی خانوارهای زن سرپرست در ایران را مورد بررسی قرار دهد.روش­: این پژوهش ازلحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش بررسی، توصیفی _­ تحلیلی است که در آن به تجزیه و تحلیل داده ها به صورت مقطعی پرداخته شده است. منابع داده ها شامل داده­های خام دو درصد سرشماری سال ۱۳۹۵ است که توسط مرکز آمار ایران گردآوری شده. آزمون های مجذور خی­دو در مورد ارتباط متغیرها با جنسیت سرپرست خانوار انجام شد. درنهایت، داده­ها با استفاده از مدل رگرسیونی لوجیت تحلیل شدند.یافته­ها: نتایج نشان داد که نسبت زنان سرپرست خانوار در کشور طی دو دهه اخیر افزایش ۳/۴ درصدی داشته است. استان های سیستان بلوچستان و کردستان به ترتیب بیشترین و کمترین درصد زنان سرپرست خانوار را دارند. این افزایش برای خانوارهای تک نفره زن سرپرست نیز بوده است. بیشترین درصد این خانوار در استان­ خراسان جنوبی و کمترین آن در استان کهگیلویه و بویراحمد بوده اند. بیش از ۲۷ درصد خانوارهای زن سرپرست، هیچ فرد باسوادی در خانوار خود نداشته­اند. همچنین۸۶ درصد زنان سرپرست بیکار و ۱۴ درصد آن ها شاغل بودند که در مقایسه با مردان سرپرست خانوار، شکاف گسترده ای بین این دودسته از خانوارها وجود دارد.

جمعیت, تغییرات جمعیتی, خانوار, خانوار زن سرپرست, ایران