منا صمدزاده - دانش آموختهی دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
خدابخش احمدی - دانشیار مرکز تحقیقات علوم رفتاریدانشگاهعلومپزشکیبقیهالله(عج)، تهران، ایران
علیرضا کیامنش - دانشیار گروه روانشناسی، دانشگاه خوارزمی،تهران، ایران

مطالعه حاضر با هدف شناخت علل خشونت در روابط عاشقانه با بهره­گیری از روش مرور سیستماتیک انجام شد. این موضوع از آن­جایی اهمیت پیدا می­کند که خشونت در روابط زناشویی اگرچه تاثیرات مخرب و بلند مدتی دارد، معمولا از سوی زوجین نادیده گرفته می­شود. این مطالعه از نوع مطالعات ثانویه است و با توجه به روش اجرا مرور سیستماتیک تلقی می­شود. جامعه آماری پایگاه­های اطلاعاتی و مطالعاتی است که از جوانب مختلف به موضوع پرخاشگری زوجین در بازه­ی زمانی ۱۹۷۸ تا ۲۰۱۸ میلادی پرداخته­اند. بر اساس معیار جداد، مطالعاتی که نمره ۳ و یا بیشتر گرفتند وارد مطالعه شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به صورت کیفی انجام شد .در نهایت۶۴ کارآزمایی شامل ۲۵ مقاله ایرانی و ۳۹ مقاله خارجی که دارای معیار ورود به مطالعه بودند، بررسی شدند. نتایج چهار گروه عامل اصلی را نشان داد، که عبارتند از: عوامل «فردی» ­که افراد با  خود به رابطه می­آورند (مانند، مشاهده­ی پرخاشگری در دوران کودکی)، عوامل مربوط به «بافت تعاملی زوجین» و یا «عوامل بین فردی» (مانند، اختلاف در قدرت، جنسیت­گرایی، الگوهای ارتباطی­، دلبستگی و سلطهطلبی)، سوم، عوامل «­غیرفردی» هستند (مانند سطح تحصیلات، سن و مشکلات مالی و اقتصادی، روابط فرا زناشویی، چندهمسری)، که بیشتر مورد توجه پژوهشگران ایرانی بوده است. مطابق با نتایح، مطالعه حاضر با روش مرور سیستماتیک به سه دسته از عوامل «فردی»، «بین فردی»، و «­غیرفردی» اشاره کرد که مقالات مختلف در تبیین پرخاشگری به آن پرداخته­اند، در نتیجه می­توان گفت نقش عوامل ساختاری و کارکردی در تبیین پرخاشگری زوجین در مطالعات خالی است و نیاز به تلاش آتی دارد.

«پرخاشگری», «خشونت عاشقانه», « زوجین», «مرور سیستماتیک»