اثربخشی درمان بین سیستمی پیمان شکنی بر اعتماد زناشویی زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر
عنوان مقاله: اثربخشی درمان بین سیستمی پیمان شکنی بر اعتماد زناشویی زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر
شناسه ملی مقاله: JR_JZVJ-10-38_003
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JZVJ-10-38_003
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
مرتضی عباسی - دانشجوی دکتری مشاوره خانواده، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
منصور سودانی - دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
غلامرضا رجبی - استاد گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
رضا خجسته مهر - استاد گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
خلاصه مقاله:
مرتضی عباسی - دانشجوی دکتری مشاوره خانواده، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
منصور سودانی - دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
غلامرضا رجبی - استاد گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
رضا خجسته مهر - استاد گروه مشاوره، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
پیمان شکنی و بی وفایی، نوعی اختلال و بیماری در رفتار بهشمار میرود؛ زیرا با توجه به عوارض نابهنجار و نامطلوبی که به همراه دارد، آسیبها و مشکلات مختلفی را هم برای همسر پیمانشکن و هم برای همسر آسیبدیده ایجاد می کند. هدف این پژوهش، اثربخشی درمان بینسیستمی پیمانشکنی بر اعتماد زناشویی زنان آسیب دیده از پدیدهی پیمان شکنی همسر بود. روش پژوهش آزمایشی تکموردی از نوع طرحهای خط پایه چندگانه ناهمزمان بود. جامعه آماری کلیهی زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر شهر اهواز بودند که با در نظر گرفتن شرایط ورود و خروج و مصاحبهی شفاهی و زنانی که در مقیاس اعتماد نمرهی پایین تر از ۷۲ کسب نمودند؛ ۳ زوج به صورت هدفمند انتخاب و به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای به صورت جداگانه تحت درمان بین سیستمی پیمان شکنی قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس اعتماد در روابط بین فردی رمپل و هولمز Rempel & Holmes, ۱۹۸۶)) بود. دادهها با استفاده از تحلیل دیداری (رسم نمودار)، معنیداری بالینی (شاخص تغییر پایا و مقایسه هنجاری) و فرمول درصد بهبودی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته نشان داد، زنان مورد پژوهش در اعتماد زناشویی (۸۷/۳۴%) افزایش در مراحل درمان و (۰۷/۴۰%) استمرار در مراحل پیگیری نشان دادند. در بررسی مقایسههای هنجاری، یافتهها نشان داد که t بهدست آمده، بزرگتر از جدول با درجهی آزادی ۳۱ است. لذا میتوان گفت دو گروه بهنجار و آشفته در متغیر اعتماد زناشویی از نظر بالینی متفاوت نیستند. بنابراین میتوان نتیجه گرفت، درمان بینسیستمی پیمان شکنی در افزایش اعتماد زناشویی زنان آسیب دیده از پیمان شکنی موثر است. لذا میتوان از این درمان در جهت کاهش آلام روانشناختی زوجین آسیب دیده از پیمانشکنی و بهبود روابط زناشویی آنها در مراکز مشاوره خصوصی و دولتی استفاده نمود.
کلمات کلیدی: درمان بین سیستمی پیمان شکنی, اعتماد زناشویی, پیمان شکنی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1904706/