مهرنوش هور - کارشناس ارشد، مهندسی مواد- سرامیک، پژوهشگاه نیرو
رسول صراف ماموری - دکترا، مهندسی مواد- سرامیک، دانشگاه تربیت مدرس
نگار رضایی راد - کارشناس ارشد، مهندسی مواد- سرامیک، پژوهشگاه نیرو
حامد بخشی - دکترا، مهندسی مواد- سرامیک، دانشگاه تربیت مدرس

به منظور سنتز و تهیه پودرهای نانوساختار میتوان از روشهای بالا به پایین نظیر آسیای مکانیکی و پایین به بالا نظیر هیدرو ترمال، سل-ژل و ... در حوزه علوم نانوتکنولوژی بهره گرفت. مشابه هر فرآیندی روشهای مزبور دارای مزایای و معایبی هستند که لازم است با توجه به حساسیتهای مدنظر در محصول، آنها را مورد توجه قرار داده و روش مطلوبتر را با توجه به اهمیت تاثیر آن بر خواص مواد ترموالکتریک انتخاب کرد. بر همین اساس از دو روش سالووترمال و آسیای مکانیکی جهت تهیه نانوپودر CoSb۳ بهره گرفته شد. بررسی مقایسهای الگوهای XRD مربوط به پودر های سنتز شده نشان داد واکنشهای شیمیایی در سنتز به روش سالووترمال شامل یونهای Co۲+ و Sb۳+ احیا شده بوده و با وجودیکه عمده پیکها مربوط به فاز مطلوب CoSb۳ بوده است، با این حال پیکهای مربوط به Sb و CoSb۲ نیز به مقدار جزئی قابل مشاهده بوده است. این درحالی است که در روش آسیای مکانیکی، واکنش تشکیل فاز CoSb۳ تکمیل شده و مقدار فاز مذکور در پودر اولیه بدست آمده از این روش دارای مقدار بیشتری از فاز CoSb۳ بوده است. همچنین بررسیهای ریزساختاری حاکی از دستیابی به پودری با ابعاد متوسط حدود ۴۴ نانومتر در روش سالوترمال و ۲۶ نانومتر در روش آسیای مکانیکی با مورفولوژی تقریبا کروی بوده است.

سنتز، نانوپودر، CoSb۳، سالووترمال، آسیای مکانیکی، ترموالکتریک