جواد پاهنگه - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی،دانشگاه آزاد واحد رشت،
ایرج شاکری نیا - استادیار روانشناسی،عضو هیات علمی دانشگاه گیلان

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین مقایسه زوج درمانی شناختی رفتاری و گروه درمانی شناختی رفتاری بر شادکامی و رضایتمندی زناشویی معلمین متاهل شهرستان آستانه انجام شده است.روش: جامعه آماری، کلیه معلمین متاهل شهرستان آستانه اشرفیه می باشند که تعداد آنان ۱۱۰۰ نفر بوده و به روش نمونهگیری تصادفی که در دو گروه شامل: گروه آزمایش که تحت آموزش درمان شناختی - رفتاری و زوج درمان شناختی- رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل که هیچ آموزشی ندیدند. حجم نمونه در این تحقیق ۱۰۰ نفر شامل(گروه آزمایش ۵۰ نفر ۲۵) نفر زوج درمانی و ۲۵ گروه درمانی شناختی) و گروه کنترل ۵۰ نفر) می باشد. بر روی آنها پرسشنامه مقیاس رضایت زناشویی و پرسشنامه شادکامی آکسفورد در دو بخش پیش آزمون و پس آزمون اجرا شده است. نتایج با استفاده از نرم افزار spss۱۸ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش زوج درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش رضایت زناشویی و شادکامی موثر بوده است. اما گروه درمانی شناختی-رفتاری بر رضایت زناشویی موثر نبود ولی بر افزایش شادکامی تاثیر داشته است.نتیجه گیری: براساس نتایج این تحقیق با توجه به نتایج باید گفت آموزش درمان شناختی - رفتاری بر رضایت زناشویی و شادکامی به طور یکسان تاثیر گذار بوده است، اما آموزش زوج درمان شناختی- رفتاری بر رضایت زناشویی تاثیر گذار نبوده است. لذا لازم است با بررسی وضعیت سلامت روانی و رضایت آنان مورد توجه قرار گیرد.

زوج درمانی شناختی-رفتاری، درمان شناختی- رفتاری، رضایت زناشویی، شادکامی.