سید حسین نوری - گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات دانشگاه تهران، قم، ایران
سعید سبوئی جهرمی - گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکده الهیات دانشگاه تهران، تهران، ایران

عمل جراحی زیبایی یکی از پدیده های اجتماعی نوظهور است. به همین دلیل در کتب فقهی فقیهان متقدم اثری از این بحث مشاهده نمی شود. در سال های اخیر دانشمندان فقه امامیه و همچنین اهل سنت به بررسی فقهی این مسئله پرداخته اند. مشهور فقهای اهل سنت قائل به حرمت این عمل شده اند و برای اثبات مدعای خود به ادله ای چون حرمت تغییر در خلقت الهی و روایات نهی کننده از چنین اعمالی استناد کرده اند. در مقابل این نظریه اکثریت فقهای امامیه ادله یادشده را نپذیرفته اند و با استناد به ادله ای چون اطلاق آیات و روایات مدح کننده زیبایی و زیباسازی، قاعده تسلط بر نفس، و اصل برائت قائل به جواز جراحی زیبایی شده اند. در این نوشته که با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای صورت گرفت، پس از بررسی ادله دو گروه، این نتیجه حاصل شد که ادله اقامه شده بر حرمت ناتمام و قول به جواز صحیح است

تغییر در خلقت الهی, حقوق, حکم اولی, حکم ثانوی, فقه