مائده اسکوهی - دانشجوی دکتری گروه علوم و مهندسی آب، سازههای آبی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
کاظم اسماعیلی - دانشیار گروه علوم و مهندسی آب، سازههای آبی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
علی نقی ضیائی - دانشیار گروه علوم و مهندسی آب، سازههای آبی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

حکمرانی و مدیریت ریسک سیل شامل تدابیر و راهبردهایی است که به منظور کاهش خطر سیلاب و مدیریت اثرات آن طراحی می شوند. این فرایند شامل شناسایی و ارزیابی خطرها، برنامه ریزی و پیشگیری، آمادگی برای واکنش و عملکرد در شرایط بحرانی، پاسخگویی سریع و موثر در مواجهه با سیلاب، اجرای تدابیر سازنده و بهبود مستمر است. رویکرد اصلی این پژوهش بر پنج موضوع نهاده شده است که به مسائل مختلف مرتبط با حکمرانی و مدیریت ریسک سیلاب می پردازد و شامل مشارکت ذی نفعان، سیاست ها و اقدامات، تحقیق در عملیات، ابزارهای پشتیبانی و چارچوب ها می باشد. مطالعه مدیریت ریسک سیلاب در دو دهه گذشته تحول چشمگیری را تجربه کرده است. توجه به کاربرد مدیریت ریسک سیلاب و تحلیل مقایسه ای حکمرانی ریسک سیلاب در مطالعه مدیریت سیلاب صورت گرفته است که به معنای ایجاد چیدمان پیچیده ای است که رفتار عوامل حاکمیتی و اجتماعی در مورد مدیریت ریسک سیلاب را شکل می دهد. با توجه به بررسی منابع مطالعاتی، بین ساختار اصلی مطالعات مدیریت ریسک سیلاب و حکمرانی ریسک سیلاب همبستگی زیادی وجود دارد.  مقاله های مورد بررسی بر اساس موضوعات اصلی در نرم افزار MAXQDAکدگذاری شدند، سپس مجموعه کامل کدها در تمام مقاله ها بررسی شدند. یافته های پژوهش نشان می دهد بهبود تاب آوری در برابر سیلاب نیازمند تلاش های گسترده ای در زمینه های علوم فیزیکی و اجتماعی است. پژوهشگران باید برای پیش بینی و مدل سازی سیلاب، علاوه بر علوم فیزیکی به توسعه ابزارهای علوم اجتماعی بپردازند. این اقدامات می تواند به بهبود برنامه ریزی و مدیریت بحران های سیلاب کمک کرده و تاثیرات اجتماعی و اقتصادی آن را کاهش دهد.

حکمرانی, مدیریت ریسک سیلاب, تاب آوری, نرم افزار MAXQDA