فرساد فرقانی - دانشگاه برونل لندن- انگلستان و گروه پژوهشی متالورژی-پژوهشگاه نیرو- تهران-ایران
محسن مهدیزاده - گروه پژوهشی متالورژی-پژوهشگاه نیرو- تهران-ایران
معصومه رعیت پور - گروه پژوهشی متالورژی-پژوهشگاه نیرو- تهران-ایران

سوپرآلیاژ پایه نیکل IN۷۳۸LC به طور گسترده در کاربردهای با تنش و دماهای بالا استفاده می شود. در طی قرارگیری در شرایط بحرانی سرویس، ریزساختار این آلیاژ تحت انواع مکانیزم های تخریب از قبیل درشت شدن رسوبات γ′، تشکیل شبکه ی پیوسته ی کاربیدهای مرزدانه ای، تجزیه کاربیدهای MC و تشکیل فازهای مضر قرار می گیرد. تجزیه کاربیدهای اولیه به طور معمول در زمان های طولانی قرارگیری در دماهای بالا رخ داده و در کنار سایر مکانیزم های زوال ریزساختاری، افت خواص مکانیکی قطعه را موجب می شود. در پژوهش حاضر واکنش تجزیه کاربیدهای MC در پره های کارکرده با تاریخچه سرویس و شرایط عملیات حرارتی مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین تغییرات ترکیب شیمیایی نواحی کاربیدی در نمونه های مختلف اندازه گیری شده و با عمر باقیمانده ی خزشی مقایسه شده است. از آنجا که واکنش تجزیه کاربیدهای MC به کاربیدهای M۶C/M۲۳C۶ تقریبا بازگشت ناپذیر بوده و کمتر متاثر از تاریخچه ی بازسازی و عملیات حرارتی نمونه می باشد، مطالعه ی تجزیه کاربیدی در ریزساختار سوپرآلیاژ IN۷۳۸LC اطلاعات ارزشمندی در رابطه با وضعیت قطعه تحت سرویس بوده فراهم خواهد آورد. علاوه بر این، نتایج حاضر روش مطالعه نواحی چند فازی در اطراف کاربیدهای MC اولیه را به عنوان روشی سودمند برای ارزیابی میزان زوال ریزساختاری و خواص مکانیکی این سوپرآلیاژ پیشنهاد می کند.

سوپرآلیاژ IN۷۳۸LC, کارکرد طولانی مدت, مشخصه های ریزساختاری, تجزیه کاربی