مریم عابدینی - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی ،واحد رشت ،دانشگاه آزاد اسلامی ،رشت ،ایران
بهمن اکبری - استاد گروه روانشناسی ، واحد رشت ، دانشگاه آزاد اسلامی ، رشت ، ایران
عباس صادقی - دانشیار مدعو گروه روانشناسی ، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران و دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سامره اسدی مجره - استادیار گروه روانشناسی ، واحد رشت ،دانشگاه آزاد اسلامی رشت ، ایران

مقدمه: بیماری سرطان بر جنبه­های مختلف کیفیت زندگی بیمار ازجمله وضعیت روحی، روانی، اجتماعی و اقتصادی تاثیر دارد. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی الگوی ارتباط ذهن­آگاهی و تاب­آوری با بهزیستی هیجانی با نقش واسطه­ای تنظیم هیجان در بیماران سرطانی بود. روش: روش اجرای این پژوهش توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع الگویابی معادلات ساختاری است. جامعه آماری در این پژوهش شامل بیماران سرطانی در سال ۱۳۹۹ بود که به شکل نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. نمونه پژوهش شامل ۲۰۰ نفر (زن و مرد) از بیماران سرطانی در بیمارستان­ امام حسین (ع) شهر تهران بود. برای جمع آوری داده­ها از فرم کوتاه مقیاس ذهن­آگاهی فرایبرگ سوئر و همکاران (۲۰۱۱)، فرم کوتاه مقیاس تاب­آوری (واگنیلد و یانگ، ۲۰۰۹)، پرسشنامه تنظیم هیجان گروس و جان (۲۰۰۲) و مقیاس بهزیستی ذهنی کی­یز و ماگیارمو (۲۰۰۳) استفاده گردید. جهت تحلیل روابط واسطه­ای از روش بوت­استرپ استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد ذهن­آگاهی و تاب­آوری بر بهزیستی هیجانی اثر مستقیم و معنی­دار دارد. اثر مستقیم ذهن­آگاهی و تاب­آوری بر تنظیم هیجان نیز معنادار بود. نقش واسطه­ای تنظیم هیجان در رابطه بین ذهن­آگاهی و تاب­آوری با بهزیستی هیجانی معنادار نبود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش برای متخصصان و روانشناسان حوزه سلامت تلویحات کاربردی داشته و می توان نتیجه گرفت که ذهن­آگاهی و تاب­آوری بر بهزیستی هیجانی بیماران سرطانی اثر مستقیم دارند.

تاب آوری, ذهن آگاهی, بهزیستی هیجانی, تنظیم هیجان, سرطان