مهدی شمالی احمدآبادی - دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور.
ناصر محمدی احمدآبادی - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور
عاطفه برخورداری احمدآبادی - کارشناسی روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور

مقدمه: دیابت نوع دو یکی از شایع ترین بیماری های متابولیک مزمن و پیشرونده در دنیا است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر افسردگی، اضطراب و استرس در بیماران دیابت نوع دو انجام شد. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری شامل افراد مبتلا به دیابت نوع دو شهر یزد در سال ۱۳۹۸ بود. با روش نمونه گیری در دسترس، ۲۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۱ نفری (آزمایش و گواه) جایگزین شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه استاندارد اضطراب، استرس و افسردگی لاویبوند، در مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری پاسخ دادند. گروه آزمایش مداخله واقعیت درمانی را طی دو ماه در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت نمودند. در پایان نیز داده های پژوهش با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و در سطح معنی داری ۰۵/۰ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات افسردگی، اضطراب و استرس گروه آزمایش نسبت به گروه گواه، در مرحله پس آزمون کاهش معناداری پیدا کرده و این کاهش در مرحله پیگیری پایدار مانده است (۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش، واقعیت درمانی گروهی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای موثر در کاهش مشکلات روانشناختی افراد دیابت نوع دو موردتوجه قرار گیرد.

واقعیت درمانی گروهی, افسردگی, اضطراب, استرس, دیابت نوع دو