رضا شباهنگ - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
فرزین باقری شیخانگفشه - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
مرضیه شهریاری سرحدی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران.
عادله یوسفی سیاکوچه - کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
وحید حاجی علیانی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

مقدمه: بیماری­های جسمانی همچون سرطان علاوه بر پیامدهای منفی می ­توانند پیامدهای مثبتی را نیز موجب گردند که تحت عنوان پیامدهای مثبت بیماری شناخته می­ شوند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه امیدواری و تمایلات رفتار جامعه ­پسند در سطوح مختلف پیامدهای مثبت بیماری سرطان صورت گرفت. روش: در این مطالعه علی-مقایسه­ ای، جامعه آماری پژوهش شامل بیماران مبتلا به سرطان بیمارستان­های شهر رشت (ناحیه یک) در سال ۱۳۹۸ بودند که ازاین بین، ۲۰۰ نفر با روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب گردیدند. به منظور جمع­ آوری داده­ها، از پرسشنامه چشم ­انداز امیدوارانه (سودرگرن و هایلند، ۲۰۰۰)، مقیاس امیدواری (اسنایدر و همکاران، ۱۹۹۱) و مقیاس تمایلات رفتاری جامعه ­پسند (بامستیگر و سیگل، ۲۰۱۹) در انتها، تجزیه وتحلیل داده­ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری انجام گرفت. یافته ها: گروه بیماران مبتلا به سرطان با سطوح بالا پیامد مثبت بیماری در مقایسه با گروه بیماران مبتلا به سرطان با سطوح پایین پیامد مثبت بیماری، نمرات بالاتری در امیدواری و تمایلات رفتار جامعه­ پسند کسب کردند. نتیجه گیری: با توجه به یافته­ های پژوهش، گروه بیماران مبتلا به سرطان با سطوح بالا پیامد مثبت بیماری، امیدواری و تمایلات رفتار جامعه ­پسند بیشتری دارند. ازاین رو، ارائه مداخلاتی برای افزایش پیامدهای مثبت بیماری سرطان می ­توانند به افزایش امیدواری و تمایلات رفتار جامعه ­پسند منجر گردد.

پیامدهای مثبت بیماری, امیدواری, تمایلات رفتار جامعه پسند, بیماری سرطان