حسن شفیعی - استادیار، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور
شادی نصیری - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، گروه روانشناسی، واحد محلات، دانشگاه آزاد اسلامی، محلات، ایران

مقدمه: هدف این پژوهش پیش بینی کیفیت زندگی بیماران دیابت نوع ۲ بر اساس بهزیستی روان شناختی، سواد سلامت و خودکارآمدی بود. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بیماران دیابتی مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام صادق (ع) شهر دلیجان در سال ۱۳۹۶ تشکیل می دهند. نمونه پژوهش شامل ۱۵۰ بیمار دیابتی نوع دو بود که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کیفیت زندگی، بهزیستی روان شناختی، سواد سلامت بزرگسالان ایرانی و خودکارآمدی در مدیریت دیابت استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد ۵۹ درصد کیفیت زندگی بیماران دیابتی توسط متغیرهای بهزیستی روان شناختی (۵۹/۰=β،۰۰۱/۰p=)، سواد سلامت (۴۰/۰=β،۰۰۱/۰p=) و خودکارآمدی (۳۴/۰=β،۰۰۱/۰p=) قابل پیش بینی است. نتیجه گیری: سواد سلامت، بهزیستی روان شناختی و خودکارآمدی در مدیریت دیابت نقش مهمی در افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ دارند و این یافته تلویحات مهمی در زمینه آموزش و ارتقای بهداشت روانی در بیماران دیابتی دارد.

سواد سلامت, کیفیت زندگی, بهزیستی روانشناختی, خودکارآمدی, دیابت نوع دو