آنیتا آذرکلاه - استادیار، گروه روان پزشکی، واحد اردبیل، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، ایران.
عباس ابوالقاسمی - استاد، گروه روانشناسی، واحد گیلان، دانشگاه گیلان، ایران.
مهریار ندرمحمدی - استادیار، گروه روانشناسی بالینی، واحد اردبیل، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، ایران.
حبیبه سلوت - کارشناس ارشد، گروه روانشناسی بالینی، واحد اردبیل، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، ایران

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط حس انسجام، تفکر مثبت و خود افشایی هیجانی با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان انجام شد. روش: جامعه پژوهش را کلیه بیماران مبتلا به سرطان بستری شده در بیمارستان امام خمینی (ره) شهر اردبیل در سال ۱۳۹۵ تشکیل دادند که از بین آن ها ۱۰۰ نفر به صورت در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. جمع­آوری داده­ها به­وسیله چهار پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHQOL-BRIEF)،حس انسجام (COS)، جهت مداری زندگی (TOL-R) و خودافشایی هیجانی (ESDS) انجام شد. برای تحلیل داده­ها نیز از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که بین حس انسجام و تفکر مثبت با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. از بین مولفه های خودافشایی شادی، آرامش و بی­حسی با کیفیت زندگی رابطه مثبت، افسردگی، حسادت، خشم، اضطراب و ترس با کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان رابطه منفی داشت. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد حس انسجام ۵۹ درصد، تفکر مثبت ۲۹ درصد و خودافشایی هیجانی ۲۹ درصد توانایی پیش بینی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان را دارند. نتیجه گیری: این یافته­ها نشان می دهد که حس انسجام، تفکر مثبت و خود افشایی هیجانی در پیش بینی کیفیت زندگی بیماران سرطانی کاربرد دارند، لذا این یافته­ها می­تواند تلویحات مهمی در زمینه پیگیری از مشکلات روان شناختی در این بیماران داشته باشد.

حس انسجام, تفکر مثبت, خود افشایی هیجانی, کیفیت زندگی, سرطان