فاطمه قشقایی فر - دانشجوی دکتری، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران.
سیدناصر حجازی - استادیار، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران ( نویسنده مسئول).
محمدعلی چیت ساز - دانشیار، گروه جامعه شناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران.

این تحقیق با هدف بررسی تاثیرفاصله گذاری اجتماعی درآینده ساختار اجتماعی شهر تهران انجام شده است. روش تحقیق از نوع مطالعات کیفی و به روش دلفی انجام گردید. در این پژوهش بیست نفر از متخصصان حوزه های مربوط به پدیده کرونا وفاصله گذاری اجتماعی به روش گلوله برفی شناسایی شدند، با آن ها مصاحبه انجام شد و از طریق بیان تجربیاتشان ، مولفه های تاثیرگذار پدیده فاصله گذاری اجتماعی و تاثیر آن در جنبه های مختلف و تغییر در ساختار اجتماعی مشخص گردید. ابزار این تحقیق پرسشنامه بود که از طریق تکنیک دلفی طی چهار مرحله صورت گرفت، جهت طبقه بندی موارد آماری و اجماع کلی و پایایی از نرم افزارهای Spss، Excel استفاده شد. پس از تحلیل داده های کیفی پنج مضمون اصلی که عبارتند از : فرهنگ عمومی ،زیست اجتماعی ،رسانه های نوین ارتباطی، ساختار خانواده ،طبقات اجتماعی ارائه شد .هرکدام از این مضامین دارای زیر مقولات متعددی بودند که به تفضیل در فصول پایانی درباره آنها بحث شده است.از جمله این مقولات میتوان به انفجار اطلاعات و دانش ،دیجیتالی شدن مظاعف، افزایش تقاضای اجتماعی در ساختارهای اقتصادی و سیاسی، بازاندیشی در نظام فرهنگی حاکم بر جامعه ، و نقش اعتماد و سرمایه اجتماعی میان دولت و ملت اشاره کرد. نتایج تحقیق نشان داد فاصله گذاری اجتماعی ناشی از ویروس کرونا علیرغم هزینه های مادی و معنوی بسیاری که بر جامعه تحمیل کرد،فرصتی مناسب برای بازنگری و بازاندیشی در ساختارهای اجتماعی ،سیاسی و اقتصادی و فرهنگی را فراهم نموده و زندگی افراد را در جامعه با تحولات عظیم مواجه کرده است که اثرات آن در

فاصله گذاری اجتماعی, اپیدمی, کرونا, ساختار اجتماعی, آینده پژوهی