رویا زاغی - دانشجوی دوره دکتری فلسفه تعلیم و تربیت، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
قدسی احقر - استاد پژوهشگاه مطالعات، سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی، وزارت آموزش و پرورش، تهران، ایران.
محسن ایمانی نائینی - دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

هدف از انجام پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی آموزش فلسفه به کودکان بر صلاحیت های اخلاقی دانش آموزان دختر متوسطه شهرگرگان می باشد. روش پژوهش نیمه آزمایشی می باشد که از طرح پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه کنترل و آزمایش استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در دوره متوسطه شهرگرگان در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ است که ۳۰ نفر در گروه آزمایش و ۳۰ نفر در گروه کنترل به صورت تصادفی قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ۵/۱ ساعته هفتگی (۹۰ دقیقه) آموزش دیدند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه سنجش صلاحیت های اخلاقی مارتین و آستین (Martin & Austin ۲۰۱۰) استفاده شد. روایی و پایایی پرسشنامه به ترتیب با استناد به نظرات کارشناسان و ضریب آلفای کرونباخ (۰/۸۷۹) تایید شد. تحلیل داده ها با استفاده از روش کوواریانس (ANCOVA) در نرم افزار SPSS (ویرایش ۲۱) انجام شد. یافته های این پژوهش نشان داد که اجرای برنامه آموزش فلسفه به کودکان بر صلاحیت اخلاقی دانش آموزان با اندازه اثر ۹۱۱/۰ تاثیر مثبت و معنی دار دارد (۷۶۳/۵۸۵=F؛ ۰۵/۰>p). یافته های پژوهش همچنین حاکی از تاثیر مثبت و معنی دار اجرای این برنامه بر هشت مولفه صلاحیت اخلاقی در بین دانش آموزان می باشد.در نتیجه می توان بیان کرد که استفاده از برنامه های غیرمستقیم از قبیل فلسفه برای کودکان باعث ارتقاء صلاحیت های اخلاقی در بین دانش آموزان می گردد.

فلسفه برای کودکان, صلاحیت های اخلاقی, دانش آموزان دختر, گرگان