غلامرضا جعفری نیا - گروه جامعه شناسی واحد بوشهر دانشگاه ازاد

محیط زیست به تمام محیطی اطلاق می­شود که انسان به طور مستقیم یا غیرمستقیم به آن وابسته بوده و فرآیندی است که از زیستن حمایت می کند. محیط زیست سالم ضامن سلامت کلیه زیست مندان است و مقوله محیط زیست و حفاظت از آن مهم­ترین دغدغه انسان معاصر است. هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر رفتارهای زیست محیطی شهروندان شهر بوشهر بوده است. این پژوهش، از نوع مقطعی و همبستگی بوده است و جامعه آماری آن را کلیه شهروندان بالای ۱۸ سال  شهر بوشهر تشکیل داده­اند. تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان انتخاب شده است که در نهایت از تعداد ۳۹۷ پرسشنامه صحیح، برای تحلیل نهایی استفاده شد که روش نمونه گیری نیز به صورت تصادفی انجام گردید. ابزار اندازه گیری در این پژوهش نیز پرسشنامه بود. برای تحلیل داده­ها از نرم­افزار آماری SPSS ۲۲ و Smart PLS ۲ استفاده شده است. نتایج یافته­ای پژوهش، برای نقش فرضیه تعدیل­گری ضریب مسیر ۱۶۳/۰ و t آماری ۹۳۸/۲ (بیشتر از ۹۶/۱) و شدت اثر ۰۵/۰، برای فرضیه تعامل اجتماعی ضریب مسیر ۴۰۸/۰ و t آماری ۰۰۰/۳۴ (بیشتر از ۹۶/۱)، برای فرضیه اعتماد اجتماعی ضریب مسیر ۴۰۵/۰ و t آماری ۷۱۷/۳۲ (بیشتر از ۹۶/۱) و برای فرضیه مشارکت اجتماعی ضریب مسیر ۲۸۸/۰ و t آماری ۸۶۱/۲۰ (بیشتر از ۹۶/۱) را نشان می­دهد، بنابراینبین فرضیه تعدیلگری، تعامل اجتماعی، اعتماد اجتماعی و مشارکت اجتماعی و رفتارهای زیست محیطی شهروندان شهر بوشهر رابطه معناداری وجود دارد و نوع این ارتباط مستقیم و مثبت می­باشد.

سرمایه اجتماعی, محیط زیست, اعتماد اجتماعی, مشارکت اجتماعی